Konwertuj komórki na tabelę html za pomocą polecenia Zapisz jako. W programie Excel możesz użyć Zapisz jako polecenie, aby szybko przekonwertować zakres komórek lub cały skoroszyt do tabeli html. 1. Wybierz komórki, które chcesz przekonwertować, i kliknij filet > Zapisz jako > Przeglądaj aby pokazać Zapisz jako okno. Zobacz zrzut Wstawianie tabeli z paska narzędzi Wstaw. Umieść kursor w miejscu, w którym należy wstawić tabelę. na Standardowym lub Wstaw pasku narzędzi, kilknij strzałkę obok ikony Tabela. Przeciągnij myszą na siatce tabeli, aby wybrać żądaną liczbę wierszy i kolumn, a następnie zwolnij przycisk myszy. Aby anulować tworzenie tabeli Stworzenie tabeli jest bardzo proste, wystarczy wykonać następujące kroki: Kliknij dowolną komórkę z obszaru danych, które chcesz umieścić w tabeli. W zakładce Wstawianie kliknij Tabela. Zamiennie można użyć skrótu klawiszowego Ctrl + T. Excel automatycznie zaznaczy komórki z danymi, które mają zostać umieszczone w tabeli. Pracując na co dzień lub od święta z tabelami przestawnymi, pojawiają się problemy, takie jak widoczne w filtrze wartości, których w danych źródłowych już nie ma. Utrudniająca korzystanie z wartości w raporcie tabeli funkcja WEŹDANETABELI, a także kilka innych. Spróbuję na kilka z tych problemów znaleźć rozwiązanie. 1. Stare wartości w filtrach tabeli przestawnej Często Aby przekonwertować tabelę przestawną na listę, musisz upewnić się, że tabela przestawna została ustawiona zgodnie z potrzebami. Na przykład przekonwertuję poniższą tabelę przestawną na listę. 1. Kliknij dowolną komórkę w tabeli przestawnej i przejdź do Designu kartę i kliknij Podsumy > Nie pokazuj sum pośrednich. Zmieniamy wszystkie nagłówki kolumn uzyskując tabelę taką jak na poniższym rysunku. Po nabraniu wprawy wszystkie opisane powyżej operacje nie powinny zająć dłużej niż 1 minutę. Gdybyśmy chcieli zrobić to samo bez wykorzystania tabel przestawnych zajęłoby to, co najmniej kilkanaście razy więcej. 3mFRp. Zastanawiasz się nad kupnem wymarzonego mieszkania lub domu i poszukujesz najtańszego kredytu hipotecznego? A może chcesz znaleźć najkorzystniejszą lokatę bankową? Co robisz? Włączasz Excela, wprowadzasz zgromadzone informacje i tworzysz formułę, aby przeanalizować wszystkie dostępne scenariusze i wybrać ten właściwy. Problem w tym, że formuła prezentuje tylko jeden wynik na raz, a Ty potrzebujesz porównać rezultaty przykładowo dla pięciu różnych poziomów oprocentowania. W takim przypadku nie pozostaje Ci nic innego jak użyć tabeli danych, która zdecydowanie ułatwi Ci to zadanie. Tabela danych to najprościej rzecz ujmując tabela umożliwiająca wyświetlenie wyników dla wielu danych wejściowych jednocześnie. Dla przykładu możesz porównać jaki kapitał wraz z odsetkami zgromadzisz wpłacając konkretną sumę pieniędzy na roczną lokatę w zależności od wysokości oprocentowania zaoferowanego przez banki. Pracując w Excelu możesz tworzyć tabele danych z jedną zmienną lub z dwiema zmiennymi. W przypadku tej pierwszej analizujesz wynik działania formuły w oparciu o zmianę jednego elementu np. wysokości oprocentowania, natomiast w drugim przypadku zmianie ulegają aż dwie wartości np. wysokość oprocentowania i okres na jaki lokata została zawarta. Tworzenie tabel danych z jedną lub dwiema zmiennymi jest dziecinnie proste, o czym za chwilę sam się przekonasz. Aby jeszcze bardziej zobrazować zasady ich definiowania posłużę się dwoma przykładami, po jednym dla każdej z tabel. Tabela danych z jedną zmienną Dla tabeli z jedną zmienną obliczymy jaką wartość kapitału wraz z odsetkami możesz uzyskać wpłacając 5000 zł na trzymiesięczną lokatę bankową w zależności od wysokości oferowanego oprocentowania. W tym przypadku zmienną, która będzie ulegała zmianie jest oczywiście wysokość oprocentowania lokaty. Aby stworzyć tabelę danych z jedną zmienną należy postępować według poniższej procedury: KROK 1: Wprowadź do arkusza odwołanie do formuły (tutaj komórka B9) oraz wartości, których chcesz użyć jako zmienna (zakres A10:A19). KROK 2: Zaznacz zakres komórek obejmujący wprowadzone wartości oraz odwołanie do formuły (A9:B19). KROK 3: Na karcie Dane, w grupie Prognoza kliknij rozwijaną listę Analiza warunkowa, a następnie wybierz polecenie Tabela danych. Jeśli korzystasz z Excela 2007, to na karcie Dane znajduje się grupa Narzędzia danych, gdzie znajdziesz rozwijaną listę Analiza symulacji. Kliknij ją, a następnie wybierz polecenie Tabela danych. KROK 4: W oknie dialogowym Tabela danych podaj adres komórki źródłowej, dla której wartość będzie ulegała zmianie. Jeżeli wprowadziłeś serię danych w kolumnie, to uzupełnij pole Kolumnowa komórka wejściowa (tutaj $B$3). W przeciwnym razie adres komórki źródłowej należy podać w polu Wierszowa komórka wejściowa. KROK 5: Kliknij przycisk OK. Excel pobiera każdą wartość z zakresu A10:A19 i zastępuje nią komórkę wejściową ($B$3), a następnie wyświetla wynik formuły w tabeli danych. Po zakończeniu obliczeń, Excel zwraca oryginalną wartość kolumnowej i/lub wierszowej komórki wejściowej. Tym samym uzyskujesz gotową odpowiedź na temat tego jaką wartość kapitału wraz z odsetkami otrzymasz z ulokowania kwoty 5000 zł na 3 miesiące przy różnym oprocentowaniu. Mając raz utworzoną tabelę danych możesz zmieniać poszczególne wartości komórek arkusza, z których korzysta formuła. Po każdej modyfikacji, Excel przeliczy wszystkie formuły w tabeli. Miej jednak na uwadze, że w przypadku naprawdę obszernych tabel danych przeliczenie formuł może Excelowi zająć sporo czasu. Jeśli chcesz się ustrzec przed taką sytuacją, to możesz wyłączyć obliczanie tabel danych. Jak to zrobić? Otóż zadanie jest bardzo proste. KROK 1: Wybierz kartę Plik, a następnie kliknij Opcje. KROK 2: W oknie dialogowym Opcje programu Excel wybierz kategorię Formuły i przejdź do sekcji Opcje obliczania. KROK 3: Zaznacz opcję Obliczanie skoroszytu: Automatycznie, z wyjątkiem tabel danych. KROK 4: Kliknij przycisk OK. Oczywiście ten sam efekt można uzyskać szybciej klikając na wstążce Excela kartę Formuły, a następnie w grupie Obliczanie rozwijając listę Opcje obliczania i wybierając polecenie Automatyczne z wyjątkiem tabel danych. 🙂 Od teraz za każdym razem Excel przeliczy cały arkusz pomijając istniejące tabele danych. Aby przeliczyć tabele danych wystarczy, że użyjesz klawisza funkcyjnego F9 (oblicza cały skoroszyt) lub kombinacji Shift + F9 (oblicza aktywny arkusz). Tabela danych z dwoma zmiennymi Przykład z użyciem tabeli z dwiema zmiennymi będzie dotyczył obliczenia wysokości miesięcznej raty kredytu hipotecznego na kwotę 275000 zł. Analizy dokonamy dla różnych wartości oprocentowania oraz długości okresu spłaty kredytu. Wstawienie tabeli danych z dwiema zmiennymi wymaga wykonania następujących czynności: KROK 1: Wprowadź do arkusza odwołanie do formuły (tutaj komórka B8). KROK 2: Wprowadź wartości pierwszej zmiennej umieszczając je pod komórką zawierającą odwołanie do formuły (zakres B9:B15) oraz wartości drugiej zmiennej na prawo od wspomnianej komórki (zakres C8:H8). KROK 3: Zaznacz zakres komórek obejmujący wprowadzone wartości oraz odwołanie do formuły (tutaj B8:H15). KROK 4: Na karcie Dane, w grupie Prognoza kliknij rozwijaną listę Analiza warunkowa, a następnie wybierz polecenie Tabela danych. KROK 5: W oknie dialogowym Tabela danych podaj adresy komórek źródłowych, dla których wartość będzie ulegała zmianie. Uzupełnij pole Wierszowa komórka wejściowa wskazując na adres komórki zawierającej ten typ danych – tutaj Czas trwania (w miesiącach), czyli komórka B2. Następnie w polu Kolumnowa komórka wejściowa również podaj adres właściwej komórki zawierającej informację o oprocentowaniu, tutaj komórka B3. KROK 6: Kliknij przycisk OK. Excel wstawił nową tabelę danych zawierającą różne wartości miesięcznej raty kredytu, która uwarunkowana jest dwoma zmiennymi – stopą procentową oraz okresem kredytowania. W ten oto prosty sposób wygenerowałeś zestaw danych, które teraz możesz porównać i wybrać to rozwiązanie, które najbardziej odpowiada Twoim oczekiwaniom i/lub możliwościom finansowym. Tabela danych – edycja, usuwanie i kopiowanie Modyfikacja tabeli danych jest możliwa tylko częściowo. Mianowicie możesz edytować wartości zmiennych oraz odwołanie do formuły lub samą formułę (jeśli ta była bezpośrednio użyta). Jednakże Excel nie pozwoli Ci na zmianę dowolnej komórki zawierającej wyniki działania tabeli danych. Dlaczego? Otóż korzystając z polecenia Tabela danych Excel posiłkuje się wewnętrzną formułą tablicową TABELA(). Nie znajdziesz jej ani na karcie Formuły w grupie Biblioteka funkcji, ani w oknie dialogowym Wstawianie funkcji (wywoływanym skrótem klawiaturowym Shift + F3), ani też wpisując ją bezpośrednio w komórce arkusza. Dlatego, jeśli chcesz zmienić otrzymane wyniki, musisz zaznaczyć całą tabelę i ponownie uruchomić polecenie Tabela danych. Możesz również usunąć całość formuły tablicowej zaznaczając stosowny zakres (w drugim przykładzie jest to zakres C9:H15), a następnie naciskając klawisz Delete. Jeżeli będziesz próbował usunąć pojedynczą komórkę wynikową tabeli danych, to Excel wyświetli stosowny komunikat informujący, że zmiana części tabeli nie jest możliwa. I na koniec pozostało nam kopiowanie. Wykonując tą operację należy mieć na uwadze, że wklejając tabelę danych w inne miejsce Excel zamienia wszystkie wartości formuły tablicowej na stałe. Spisie treĹ›ci Co to jest odchylenie standardowe? Obliczanie odchylenia standardowego w Excelu Korzystanie z funkcji w programie Excel PrzykĹ‚ad — obliczanie odchylenia standardowego dla danych wagowych Excel jest szeroko uĹĽywany do statystyk i analizy danych. Odchylenie standardowe to coĹ›, co jest dość czÄ™sto uĹĽywane w obliczeniach statystycznych. W tym samouczku pokaĹĽÄ™ ci jak obliczyć odchylenie standardowe w Excelu (za pomocÄ… prostych formuĹ‚) Ale zanim przejdziemy do tego, pozwĂłl, ĹĽe szybko przedstawiÄ™ krĂłtki przeglÄ…d tego, czym jest odchylenie standardowe i jak jest uĹĽywane. Co to jest odchylenie standardowe? Wartość odchylenia standardowego powie Ci, jak bardzo zestaw danych odbiega od Ĺ›redniej zestawu danych. Załóżmy na przykĹ‚ad, ĹĽe masz grupÄ™ 50 osĂłb i rejestrujesz ich wagÄ™ (w kg). W tym zestawie danych Ĺ›rednia waga wynosi 60 kg, a odchylenie standardowe wynosi 4 kg. Oznacza to, ĹĽe wiÄ™kszość ludzi waĹĽy w granicach 4 kg Ĺ›redniej wagi (co byĹ‚oby 56-64 kg). Teraz zinterpretujmy wartość odchylenia standardowego: NiĹĽsza wartość wskazuje, ĹĽe punkty danych majÄ… tendencjÄ™ do zbliĹĽania siÄ™ do wartoĹ›ci Ĺ›redniej (Ĺ›redniej). WyĹĽsza wartość wskazuje na duĹĽÄ… zmienność punktĂłw danych. MoĹĽe to mieć rĂłwnieĹĽ miejsce, gdy w zestawie danych znajduje siÄ™ wiele wartoĹ›ci odstajÄ…cych. Obliczanie odchylenia standardowego w Excelu ChociaĹĽ Ĺ‚atwo jest obliczyć odchylenie standardowe, musisz wiedzieć, ktĂłrej formuĹ‚y uĹĽyć w programie Excel. W programie Excel istnieje sześć formuĹ‚ odchyleĹ„ standardowych (osiem, jeĹ›li weĹşmie siÄ™ pod uwagÄ™ rĂłwnieĹĽ funkcje bazy danych). Te sześć formuĹ‚ moĹĽna podzielić na dwie grupy: Obliczanie odchylenia standardowego prĂłbki: formuĹ‚y w tej kategorii to i Obliczanie odchylenia standardowego dla caĹ‚ej populacji: FormuĹ‚y w tej kategorii to PA i W prawie wszystkich przypadkach uĹĽyjesz odchylenia standardowego dla prĂłbki. Ponownie, w kategoriach laika, uĹĽywasz terminu „populacja”, gdy chcesz wziąć pod uwagÄ™ wszystkie zbiory danych w caĹ‚ej populacji. Z drugiej strony uĹĽywasz terminu „prĂłbka”, gdy uĹĽycie populacji nie jest moĹĽliwe (lub jest to nierealne). W takim przypadku wybierasz prĂłbkÄ™ z populacji. MoĹĽesz uĹĽyć danych prĂłbki do obliczenia odchylenia standardowego i wywnioskowania dla caĹ‚ej populacji. MoĹĽesz przeczytać Ĺ›wietne wyjaĹ›nienie tutaj (przeczytaj pierwszÄ… odpowiedĹş). WiÄ™c. to zawęża liczbÄ™ formuĹ‚ do trzech (funkcja i funkcja Teraz zrozummy te trzy formuĹ‚y: - uĹĽyj tego, gdy dane sÄ… numeryczne. Ignoruje tekst i wartoĹ›ci logiczne. - uĹĽyj tej opcji, jeĹ›li chcesz uwzglÄ™dnić w obliczeniach tekst i wartoĹ›ci logiczne (wraz z liczbami). Tekst i FAŁSZ sÄ… przyjmowane jako 0, a PRAWDA jest przyjmowane jako 1. STDEV - zostaĹ‚o wprowadzone w programie Excel 2010. WczeĹ›niej byĹ‚a uĹĽywana funkcja STDEV. Nadal jest uwzglÄ™dniony w celu zapewnienia zgodnoĹ›ci z wczeĹ›niejszymi wersjami. MoĹĽesz wiÄ™c bezpiecznie zaĹ‚oĹĽyć, ĹĽe w wiÄ™kszoĹ›ci przypadkĂłw bÄ™dziesz musiaĹ‚ uĹĽyć funkcji (lub funkcji jeĹ›li uĹĽywasz programu Excel 2007 lub wczeĹ›niejszych wersji). Zobaczmy teraz, jak z niego korzystać w programie Excel. Korzystanie z funkcji w programie Excel Jak wspomniano, funkcja uĹĽywa wartoĹ›ci liczbowych, ale ignoruje wartoĹ›ci tekstowe i logiczne. Oto skĹ‚adnia funkcji Numer 1 - To obowiÄ…zkowy argument we wzorze. Pierwszy argument liczbowy odpowiada pierwszemu elementowi prĂłbki populacji. MoĹĽesz rĂłwnieĹĽ uĹĽyć nazwanego zakresu, pojedynczej tablicy lub odwoĹ‚ania do tablicy zamiast argumentĂłw oddzielonych przecinkami. Numer 2,… [Opcjonalny argument w formule] MoĹĽesz uĹĽyć maksymalnie 254 dodatkowych argumentĂłw. MogÄ… odnosić siÄ™ do punktu danych, nazwanego zakresu, pojedynczej tablicy lub odwoĹ‚ania do tablicy. Teraz spĂłjrzmy na prosty przykĹ‚ad, w ktĂłrym obliczamy odchylenie standardowe. PrzykĹ‚ad - obliczanie odchylenia standardowego dla danych wagowych Załóżmy, ĹĽe masz zestaw danych, jak pokazano poniĹĽej: Aby obliczyć odchylenie standardowe przy uĹĽyciu tego zestawu danych, uĹĽyj nastÄ™pujÄ…cego wzoru: = JeĹ›li uĹĽywasz programu Excel 2007 lub wczeĹ›niejszych wersji, nie bÄ™dziesz mieć funkcji W takim przypadku moĹĽesz skorzystać z poniĹĽszej formuĹ‚y: = PowyĹĽsza formuĹ‚a zwraca wartość 2,81, co oznacza, ĹĽe ​​wiÄ™kszość osĂłb w grupie mieĹ›ciĹ‚aby siÄ™ w przedziale wagowym 69,2-2,81 i 69,2+2,81. ZauwaĹĽ, ĹĽe kiedy mĂłwiÄ™ „wiÄ™kszość ludzi”, odnosi siÄ™ to do normalnego rozkĹ‚adu prĂłby (tj. 68% populacji prĂłby mieĹ›ci siÄ™ w obrÄ™bie jednego odchylenia standardowego od Ĺ›redniej). ZauwaĹĽ teĹĽ, ĹĽe jest to bardzo maĹ‚y zestaw prĂłbek. W rzeczywistoĹ›ci moĹĽe być konieczne zrobienie tego dla wiÄ™kszego zestawu danych prĂłbki, w ktĂłrym moĹĽna lepiej obserwować rozkĹ‚ad normalny. Mam nadziejÄ™, ĹĽe ten samouczek programu Excel okazaĹ‚ siÄ™ przydatny. BÄ™dziesz pomĂłc w rozwoju serwisu, dzielÄ…c stronÄ™ ze swoimi znajomymi Tabela w Excelu jest metodą na przechowywanie danych w uporządkowany sposób. W wierszach tabeli znajdują się poszczególne jednostki, a w kolumnach różne typy informacji. Na przykład wiersz może zawierać informacje na temat klientów, pracowników czy produktów, natomiast kolumna może zawierać takie kategorie jak: imię, nazwisko, data, pensja, itd. Zazwyczaj na samej górze tabeli znajduje się nagłówek z opisem poszczególnych kolumn. Tabele w Excelu posiadają szereg zalet przydatnych w pracy: Tutorial ContentDynamiczna zmiana wielkości tabeliMogą łączyć się z bazami danychMożliwość sortowaniaMożliwość filtrowaniaDużo stylów formatowaniaUsuwanie zduplikowanych wartościTworzenie tabeliWłaściwościNarzędziaDane tabeli zewnętrznejOpcje stylu tabeliStyle tabeliPrzykład 1:Cofanie zmianFormatowanie tabeliZmiana nazwy tabeliPrzyciski filtruWiersz sumyWybieranie styliSortowanie tabeliSortowanie niestandardowePrzykład 1:FiltrowanieKontrolki filtrowania Dynamiczna zmiana wielkości tabeli Za każdym razem kiedy wpiszesz dowolną wartość tuż obok ostatniej kolumny lub tuż pod ostatnim wierszem, tabela automatycznie się powiększa. Kiedy tabela zmienia wielkość, każda formuła, która z miej korzysta automatycznie się do niej dostosowuje. Załóżmy że masz tabelę, która oblicza sumę w kolumnie. Za każdym razem kiedy dodasz, albo usuniesz któryś z wierszy to zakres działania funkcji SUMA zostanie automatycznie zmieniony. Mogą łączyć się z bazami danych Mimo iż tabel Excela możesz używać w samodzielnych arkuszach, mogą one również być świetnym narzędziem do przeglądania informacji w bazie danych. Możliwość sortowania Podczas pracy z tabelami możesz zechcieć posortować listę nazwisk w porządku alfabetycznym lub według daty urodzenia. Sortowanie danych pozwala na łatwiejsze znalezienie interesujących Cię danych. Możliwość filtrowania Jeżeli w Twojej tabeli znajduje się duża ilość danych, możesz zechcieć pokazać tylko te, którymi aktualnie jesteś zainteresowany. Możesz je filtrować według wielu kryteriów. Dużo stylów formatowania Dzięki dużej ilości stylów formatowania, możesz szybko sformatować tabelę ustawiając odpowiednie kolory czy dodając linie siatki. Usuwanie zduplikowanych wartości Proste polecenie pozwala na zaznaczenie i (opcjonalnie) usunięcie z tabeli duplikatów wierszy. Tworzenie tabeli Zazwyczaj będziesz tworzył tabelę przy użyciu danych już istniejących. Jednak Excel pozwoli Ci również na stworzenie tabel, bez konieczności posiadania jakichkolwiek wartości na arkuszu. Dzięki tej możliwości będziesz mógł zająć się szczegółami w późniejszym czasie. Po tym jak stworzysz tabelę, Excel doda na wstążce nową kartę o nazwie Projektowanie. Została ona podzielona na pięć obszarów: Właściwości W tym miejscu możesz zmienić nazwę i wielkość tabeli. Narzędzia Tutaj możesz skorzystać z tabeli przestawnej, usunąć duplikaty lub sprawić, aby Twoja tabela znów stała się normalnymi komórkami. Dane tabeli zewnętrznej Pozwala Ci na pracę z zewnętrznymi danymi, takimi jak rekordy z baz danych. Opcje stylu tabeli W tym miejscu możesz kontrolować poszczególne elementy tabeli. Style tabeli Masz tu możliwość ustawienia jednego ze zdefiniowanych styli. Przykład 1: Stwórz poniższą tabelę, gdzie znajdziesz listę pracowników z przyporządkowanym imieniem, nazwiskiem, rokiem urodzenia, miastem czy telefonem. Jeśli chcesz utworzyć tabelę, kliknij na dowolną komórkę wchodzącą w skład przyszłej tabeli, a następnie wykonaj jedną z poniższych akcji: Użyj skrótów klawiszowych, takich jak Ctrl + T lub Ctrl + L Przejdź do WSTAWIANIE >> Tabele >> Tabela Przejdź do NARZĘDZIA GŁÓWNE >> Style >> Formatuj jako tabelę, a następnie wybierz jeden z dostępnych stylów formatowania Po tym jak wybierzesz jedną z tych opcji pojawi się okno Tworzenie tabeli z możliwością wybrania zakresu danych oraz checkboxem z pytaniem, czy tabela ma posiadać nagłówki. W naszym przypadku tabela posiada nagłówki, dlatego pozostaw tę pozycję zaznaczoną. Jeśli tabela nie posiada nagłówków, możesz odznaczyć tę opcję, a Excel wstawi nagłówki z domyślnymi nazwami. Excel stara się odgadnąć, z jakiego zakresu danych ma stworzyć tabelę. Jeśli Excel zaznaczył odpowiednie dane, kliknij OK. Cofanie zmian Możesz sprawić aby Twoja tabela znów stała się zwyczajnym zbiorem komórek na arkuszu. Aby to zrobić, kliknij na dowolny element tabeli, a następnie wybierz PROJEKTOWANIE >> Narzędzia >> Konwertuj na zakres. Formatowanie tabeli Po tym jak stworzysz tabelę, będziesz miał możliwość odpowiedniego jej dostosowania w zależności od swoich potrzeb. Zmiana nazwy tabeli Tabele w Excelu są standardowo nazywane Tabela1, Tabela2, Tabela3, … . Jeśli chcesz zmienić nazwę tabeli przejdź do PROJEKTOWANIE >> Właściwości i w nazwie tabeli wpisz nową nazwę. Przyciski filtru Excel automatycznie wstawia przyciski, które służą do filtrowania tabeli. Jeśli chcesz się ich pozbyć, to przejdź do PROJEKTOWANIE >> Opcje stylu tabeli, a następnie odznacz checkbox Przycisk filtru. Wiersz sumy Wiersz sumy w tabeli zawiera formuły, które podsumowują informacje w kolumnach. Kiedy stworzysz tabelę wiersz sumy jest domyślnie wyłączony. Jeśli chcesz go wyświetlić przejdź do PROJEKTOWANIE >> Opcje stylu tabeli i zaznacz checkbox Wiersz sumy. U dołu tabeli pojawił się nowy wiersz, który zsumował wartości ostatniej tabeli. Jeśli w tym miejscu był by inny typ wartości niż liczbowy to Excel zamiast sumowania użył by domyślnie licznika. Po tym jak klikniesz dowolny element tego wiersza, pojawi się przycisk, po rozwinięciu którego pojawi się możliwość wyboru jednej z kilku dostępnych funkcji. Wybieranie styli Styl tabeli jest to zestaw ustawień formatowania, który jest stosowany dla całej tabeli. W Excelu znajdziesz wiele gotowych styli, które możesz użyć przy ich formatowaniu. Znajdziesz je w PROJEKTOWANIE >> Style tabeli. Kliknij przycisk znajdujący się na dole po prawej stronie, aby rozwinąć pełną listę styli. Wystarczy, że najedziesz kursorem myszy na jeden z nich, a Excel automatycznie zmieni wygląd Twojej tabeli. Jeśli chcesz dany wygląd zachować to potwierdź swój wybór kliknięciem. Style tabeli zmieniają jedynie kolor tła i kolor czcionki. Jeśli chcesz skorzystać ze styli, dzięki którym zmienisz również typ czcionki to przejdź do UKŁAD STRONY >> Motywy >> Motywy i wybierz jedną z dostępnych opcji. Sortowanie tabeli Kiedy na arkuszu masz bardzo dużą ilość danych, znalezienie określonej pozycji może być bardzo czasochłonne. W takich sytuacjach możesz użyć opcji sortowania. Poniższy przykład zawiera listę pracowników, którą należy posortować według danych znajdujących się w poszczególnych kolumnach. Aby posortować dane w Excelu, kliknij dowolną komórkę w kolumnie „Imię”, a następnie przycisk sortowania. Możesz go znaleźć w dwóch miejscach: NARZĘDZIA GŁÓWNE >> Edytowanie >> Sortuj i filtruj, DANE >> Sortowanie i filtrowanie. Zauważ, że wiersze Excela zachowują pierwotne formatowanie. Poza tym Excel domyślnie nie sortuje pierwszego wiersza, uznając go za nagłówek. Sortowanie niestandardowe Przy bardzo dużej ilości danych, może się okazać, że posortowanie ich według jednej kolumny może nie być wystarczające, dlatego dobrym pomysłem może być użycie sortowania niestandardowego. Znajdziesz je w NARZĘDZIA GŁÓWNE >> EDYTOWANIE >> Sortuj i filtruj >> Sortowanie niestandardowe… . Przykład 1: Na poniższym przykładzie, zostały utworzone trzy poziomy sortowania. W pierwszej kolejności sortowane według imienia, następnie nazwiska, a na końcu roku urodzenia. W sytuacji gdy masz do czynienia z tekstem, to będzie on sortowany od A do Z, a w sytuacji gdy masz do czynienia z liczbami to będą one sortowane od najmniejszej do największej. Jeśli tabela nie posiada nagłówków, to możesz odznaczyć opcję Moje dane mają nagłówki. Filtrowanie Filtrowanie pozwala na zmniejszenie ilości danych wyświetlanych w tabeli, tak abyś mógł wyświetlić tylko te, które chcesz zobaczyć. Przydaje się to przede wszystkim wtedy, kiedy masz do czynienia z bardzo dużą ich ilością. Kontrolki filtrowania Po tym jak stworzysz tabelę, przy każdym nagłówku na samej górze kolumny znajdziesz kontrolki filtrowania. Odznacz elementy, których nie chcesz widzieć w tabeli, a następnie potwierdź przyciskiem OK. Oto jak wygląda tabela dla naszego przykładu. Zwróć uwagę, że przy miastach ikonka zmieniła wygląd. Informuje ona o tym, że ta kolumna została zmodyfikowana. Post Views: 2 634 Excel 2003 pozwalał tworzyć tabele przestawne za pomocą kreatora. Jak uruchomić ten sam kreator w Excelu 2007 lub 2010? Przydaje się to np. przy konsolidacji danych z wielu zakresów. #Excel,#Oprogramowanie Biurowe,#Tabela Przestawna, Doceń to Komentarze (4) Udostępnij Zapytał @ Uczestnik szkolenia | Komentarze (4) Proszę o uszczegółowienie tagowania Skomentował : @ TRENER MODERATOR ALTKOM AKADEMII , gotowe do publikacji tagi uzupełnione Skomentował : @ TRENER ALTKOM AKADEMII , Odpowiedź (1) Zaloguj się, aby móc oceniać, komentować, odpowiadać... Tak Excel 2007, jak i 2010 pozwala na uruchomienie kreatora tabel przestawnych. Jest to jednak polecenie, którego nie ma na Wstążce. Oto jak dodać to polecenie do paska narzędzi Szybki dostęp: Rozwijamy przycisk Dostosuj pasek narzędzi Szybki dostęp, znajdujący się z prawej strony w/w paska narzędzi. Wybieramy polecenie Więcej do okna Opcji Excela, gdzie możemy dodawać kolejne polecenia do paska Szybkiego kolumnie Wybierz polecenia z: wybieramy kategorię Polecenia, których nie ma na Wstążce. Na liście odnajdujemy polecenie Kreator tabeli przestawnej i wykresu przestawnego. Naciskamy lewym przyciskiem myszy na tym poleceniu i dodajemy do paska Szybki dostęp naciskając w centralnej części okna, przycisk DODAJ. Zatwierdzamy zmiany przyciskiem OK. Przycisk został dodany jako kolejny na pasku Szybki dostęp. Komentarze (2) Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Komentarze Fajnie, aż się prosi o kilka scrennów Skomentował : @ TRENER MODERATOR ALTKOM AKADEMII , Skomentował : @ TRENER ALTKOM AKADEMII , Przypisz komentarz Pytania Odpowiedzi Uwaga: Zatwierdzenie konwersji wiąże się z usunięciem punktacji za tą odpowiedź oraz notyfikacją mailową do jej autora. POWIĄZANE w bazie wiedzy Konsolidacja plików MS Excel z wykorzystaniem Power Query Jednym z typowych zadań, koniecznych do wykonania przed przystąpieniem do analizy, jest import i konsolidacja danych umieszczonych w kilku plikach jednego folderu. Dotychczas, podstawowym sposobem automatyzującym ten proces było przygotowanie odpowiedniego makra. Excel Power Query Oprogramowanie wspierające Excel Excel Strona wykorzystuje pliki cookies w celu realizacji usług, zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Masz pytanie? Napisz do nas Dziękujemy Twoja wiadomość została wysłana Można powiedzieć, że wszystko co zapisujesz w komórkach Excela stanowi pewnego rodzaju tabelę. Cały arkusz można nazwać tabelą! To narzędzie jednak, dodaje Twoim danym pewnych funkcjonalności, choć jego nazwa, czyli „Tabela” jest dość myląca. Być może lepszą nazwą byłaby „Tabela automatyczna”, ponieważ wykonywać ona będzie za Ciebie część czynności. SPIS TREŚCI 1 Jak wstawić tabelę w Excelu?2 Dostosowanie stylu Styl tabeli w Dodatkowe opcje formatowania tabeli w Excelu3 Do czego w Excelu przyda mi się tabela? Automatyczne Automatyczne rozszerzanie się Zablokowane Wiersz Automatyczne wypełnianie kolumny Usuwanie Dynamiczny zakres danych Jak wstawić tabelę w Excelu? Aby wstawić tabelę wykonaj następujące kroki: Aby wstawić narzędzie automatycznej tabeli, musisz przede wszystkim mieć już przygotowane dane w formie tabeli (czyli po prostu pewną ilość wierszy i kolumn z danymi). Tych danych może być dużo, ale może też być ich mało – nie ma to znaczenia. Zaznacz wtedy taką tabelę, albo pojedynczą komórkę w tej tabeli i przejdź w górnym menu do zakładki Wstawianie i kliknij Tabela. W oknie, które się pojawi, możesz się upewnić czy prawidłowo wskazany jest zakres Twojej tabeli. Możesz także wskazać, czy w tabeli są nagłówki. Jeśli zaznaczysz, że nie, to powyżej tabeli zostanie wstawiony jeden wiersz z domyślnymi nagłówkami. Naciśnij OK. W tym momencie, na twojej tabeli z danymi została utworzona tabela automatyczna, co od razu widać po wstawionym do komórek formatowaniu. Dodatkowo, w głównym menu (na wstążce) pojawiła się dodatkowa zakładka o nazwie Projekt tabeli, na której znajdują się narzędzia służące obsłudze właśnie automatycznej tabeli. Pamiętaj, że zakładka Projekt tabeli jest widoczna, tylko wtedy gdy zaznaczona w danym momencie jest komórka w ramach automatycznej tabeli Rysunek 1. „Goła” tabela w Excelu, którą można zamienić na tabelę automatyczną. Rysunek 2. Przycisk wstawiania tabeli do arkusza Excela. Rysunek 3. Okno wstawiania tabeli. Rysunek 4. Zakładka Projekt tabeli. Dostosowanie stylu tabeli Oczywiście nie zawsze tak stworzona tabela będzie od razu wyglądać tak, jak sobie tego życzysz. Istnieją narzędzie, które pozwalają w łatwy sposób zmienić jej wygląd. Styl tabeli w Excelu Tabela zaraz po stworzeniu przyjmuje domyślny styl. Możesz go zmienić na inny, przygotowany już w Excelu. W zakładce Projekt tabeli, wybierz po prawej stronie inny, gotowy styl. Wówczas wiele elementów wyglądu tabeli się zmieni, ale jej formatowanie powinno być wciąż spójne i estetyczne. Rysunek 5. Style tabeli w Excelu. Jeśli żaden z gotowych styli Ci nie odpowiada, możesz stworzyć własny styl: Zaznacz dowolną komórkę w tabeli. W górnym menu, przejdź do zakładki Projekt tabeli. Rozwiń listę styli. Kliknij Nowy styl. W tym oknie możesz wybrać formatowanie dla poszczególnych elementów tabeli: U góry możesz stylowi nadać nazwę. Możesz wybrać konkretny element tabeli, który chcesz na swój sposób sformatować. Po wybraniu elementu kliknij przycisk Format. Po kliknięciu przycisku Format wybierasz konkretnie formatowanie elementu tabeli. Masz jednak do dyspozycji tylko narzędzia z zakładek „Czcionka”, „Obramowanie” i „Wypełnienie” – zazwyczaj te elementy są wystarczające, żeby stworzyć estetyczny styl tabeli. Jeśli zaznaczysz opcję Ustaw jako domyślny szybki styl tabeli dla tego dokumentu, to za każdym razem gdy tworzysz tabelę automatyczną, to zostaje jej od razu przypisany pewien domyślny styl. W tym miejscu możesz wskazać, że akurat twój styl będzie domyślnym za każdym razem gdy tworzona będzie nowa tabela w tym pliku. Nie dotyczy to innych plików, ponieważ style tworzone są w ramach jednego pliku. Rysunek 6. Okno tworzenia własnego stylu dla tabeli automatycznej w Excelu. Dodatkowe opcje formatowania tabeli w Excelu Gdy przejdziesz do zakładki Projekt tabeli, to znajdziesz tam kilka opcji, które jednym kliknięciem zmieniają konkretne ustawienia tabeli: Naprzemienne formatowanie wierszy – gdy co drugi wiersz ma inny kolor, łatwiej jest śledzić dane w dużej tabeli. Naprzemienne formatowanie kolumn – jak wyżej. Formatowanie pierwszej kolumny – często ta kolumna zawiera nagłówki, albo kluczowe dane. Formatowanie ostatniej kolumny – często w tej kolumnie można znaleźć pewne podsumowania. Do czego w Excelu przyda mi się tabela? No i dochodzimy do meritum, czyli do zalet korzystania z takiej tabeli automatycznej. Poniżej wymieniam różne jej funkcje, które mogą okazać się przydatne (oczywiście nie każda z nich musi być przydatna dla Ciebie). Wyobraź sobie sytuację, gdy masz tabelę z danymi, z którymi na co dzień pracujesz (np. dane na temat pracowników, klientów, produktów, indeksów giełdowych, itp.). Dzięki użyciu narzędzia automatycznej tabeli, będziesz w stanie szybko w przejrzysty sposób pokolorować tę tabelę. Jeśli będziesz dodawać nowe dane do tabeli, to tabela, wraz z kolorami, będzie się automatycznie rozszerzać. Łatwiej będzie Ci dodawać nowe kolumny danych oraz przeciągać formuły z góry na dół tabeli. Szybko również wstawisz wiersz z podsumowaniem każdej z kolumn. Automatyczne formatowanie Dzięki zastosowaniu automatycznej tabeli, pojawia się w niej przejrzyste formatowanie. Nie musisz ręcznie dobierać kolorów, obramowania, formatować osobno nagłówków tabeli. Możesz w każdej chwili zmienić styl formatowania na inny – wystarczy, że otworzysz zakładkę Projekt tabeli. Rysunek 7. Lista styli, których możesz użyć w swojej tabeli. Automatyczne rozszerzanie się tabeli Dzięki zastosowaniu automatycznej tabeli, dopisanie wartości w kolejnych wierszach zaraz pod tabelą, albo w kolumnach zaraz na prawo od tabeli, powoduje że tabela się rozszerza, na te właśnie wiersze albo kolumny. Mówiąc, że rozszerza się tabela, mam na myśli wszystkie jej elementy, czyli np. formatowanie, filtr, wiersz z podsumowaniem. Jeśli taka funkcjonalność Ci przeszkadza, możesz ją wyłączyć przechodząc do Plik – Opcje – Sprawdzanie – Opcje Autokorekty – Autoformatowanie podczas pisania – Dołącz nowe wiersze i kolumny do tabeli. Rysunek 8. Opcja rozszerzania się tabeli Excela Filtr Dzięki zastosowaniu automatycznej tabeli, narzędzie autofiltru (czyli strzałeczki w pierwszym wierszu tabeli, służące filtrowaniu) wstawiane jest automatycznie. Nie jest oczywiście problemem wstawić taki filtr bez użycia tabeli automatycznej, ale normalnie w arkuszu może być wstawiony filtr tylko w jednej tabeli. Używając tabel automatycznych, możesz w każdej z nich jednocześnie wstawić narzędzie filtrowania. Zablokowane nagłówki Jeśli zaznaczysz dowolną komórkę w tabeli automatycznej i przewiniesz widok w dół, tak ze wiersz nagłówkowy zniknie, to jego zawartość zostanie wyświetlona tam gdzie zazwyczaj są nazwy kolumn (czyli zamiast liter A, B, C, D itd. Będą widoczne nagłówki poszczególnych kolumn tabeli. Pamiętaj, że musi być zaznaczona komórka w tabeli, aby to działało. Rysunek 9. Zablokowane (zawsze widoczne) nagłówki tabeli. Wiersz sumy Możesz do tabeli automatycznej dodać wiersz sumy. Wówczas, zaraz pod tabelą, zostanie dodany dodatkowy wiersz. Jeśli klikniesz dowolną komórkę z tego wiersza, to zobaczysz że pojawia się przycisk listy rozwijanej. Z tej listy możesz wybrać dowolną funkcję (oczywiście najlepiej taką, której zastosowanie do całej kolumny ma sens), np. SUMA, ŚREDNIA, czy MAKSIMUM. Działa to podobnie jak narzędzie Autosumy. Rysunek 10. Wiersz sumy w tabeli Excela. Dla każdej z kolumn możesz wybrać inną funkcję. Możesz także wybrać „Brak” aby żadne podsumowanie nie było obliczane dla wybranej kolumny. Jeśli nie widzisz wiersza sumy, to włącz go, przechodząc do zakładki Projekt tabeli i zaznaczając opcję Wiersz sumy. Rysunek 11. Opcja Wiersza sumy w menu Excela. Automatyczne wypełnianie kolumny formułą Jeśli w którejkolwiek komórce automatycznej tabeli wstawisz formułę to zostanie ona od razu przeciągnięta na całą kolumnę. Nie musisz martwić się więc tym, w jaki sposób przeciągnąć formułę np. przez wierszy (jeśli tak dużą masz tabelę). Z drugiej jednak strony, jeśli chcesz wstawić w jednej kolumnie kilka różnych formuł to jest to w tym momencie niemożliwe. Można na szczęście to zmienić, przechodząc do Plik – Opcje – Sprawdzanie – Opcje Autokorekty – Autoformatowanie podczas pisania – Wypełnij kolumny w tabelach w celu utworzenia kolumn obliczeniowych. Jeśli wyłączysz tę opcję, to możliwe będzie wstawienie kilku formuł w jednej kolumnie, ale jednocześnie formuła nie będzie się sama przeciągać do całej kolumny – wybór należy do Ciebie. Rysunek 12. Opcja Excela wyłączająca automatyczne wypełnianie kolumn tabeli. Usuwanie duplikatów Możesz w łatwy sposób, usunąć z tabeli wiersze z powtarzającymi się wartościami. Działa to tak samo jak narzędzie Usuń duplikaty. Dynamiczny zakres danych Jeśli jesteś bardziej zaawansowanym użytkownikiem Excela, to tabela może przydać się jako dynamiczny zakres danych. Załóżmy, że tworzysz tabelę przestawną na bazie pewnej zwykłej tabelki źródłowej. Jeśli do tabeli źródłowej będą dodawane kolejne wiersze albo kolumny z danymi, to w tabeli przestawnej tego nie zauważysz – nawet gdy ją odświeżysz. Trzeba w takiej sytuacji zmienić źródło tabeli przestawnej i wskazać tabelę źródłową uwzględniając tym razem nowe dane. Jeśli w tabeli źródłowej wstawisz tabelę automatyczną przed stworzeniem tabeli przestawnej, to wówczas źródłem tabeli przestawnej będzie nie zakres komórek (np. A1:G100), tylko obiekt tabeli (np. „Tabela1”). Jeśli obiekt „Tabela1” (czyli tabela automatyczna) będzie się rozrastać z powodu dodawania nowych wierszy lub kolumn z danymi, to będzie to od razu uwzględniane w tabeli przestawnej. Pamiętaj jednak, że aby zobaczyć jakiekolwiek zmiany w tabeli przestawnej, to trzeba ją i tak odświeżyć (ale nie trzeba już ręcznie wskazywać nowego zakresu z danymi). Powiązane wpisy poradnikowe

jak zrobić tabelę w excelu 2007