Kiedy już przestaje się dążyć do perfekcji, jednak cały czas dbając o rozwój można poczuć beztroskę i wdzięczność… Dziękuje, że jesteście - czytacie moje wpisy, reagujecie na treści, zaglądanie na stronę i bloga, kupujecie rośliny i do mnie piszecie.. Zanikłam, już na zawsze. Perfekcyjna ja zniknęła, zostałam ja bez charakteru. Jestem końcem bez początku. Jestem różą która straciła swoje piękno, straciła znaczenie. Jestem deszczem, który opadł i go nie widać. Słyszę krzyki, nie potrafię je uciszyć. Widzę klęskę, której jestem sama winna. Czuje strach… bezdech obturacyjny – wywoływany jest przez niedrożność dróg oddechowych; bezdech mieszany (złożony) – centralne zatrzymanie oddechu (czyli spowodowane zaburzeniami regulacji ośrodkowej oddychania) jako wynik upośledzenia drożności dróg oddechowych. Nie może już oddychać bez specjalistycznej aparatury, która towarzyszy jej każdego dnia. Jedynym ratunkiem dla niej jest przeszczep płuc. Operacja, której podjąć może się klinika w Austrii, kosztuje aż 150 tys. euro. Mimo tego, że dla Wioli były organizowane już różne akcje, nadal brakuje pieniędzy. Budzę się w nocy z paniką i nie mogę zlapac oddechu. Co mam w tedy robić. W nocy przestaję oddychać. Budzę się w nocy z paniką i nie mogę zlapac oddechu. Co mam w tedy robić. Mam alergię biorę telfexo i kiedyś brałem eufimil (nie jestem pewien czy tak się pisze). Panikuj chodzę już do rana nie śpię bo boję się że umrę Ataki mam od czasu do czasu, mam wrazenie że serce mi na chwile przestaje bic a potem zaczyna walić jakby nie miało miesjca..brak tchu, musze wziąźć głeboki wdech, przechodzi po chwili.Rozmawiałam z lekarzem o tym, poiwedział że tak naprawde nie stake mi serce bo to nie możliwe, nazwał te przypadłosc ale zapomniałam jak, kazał CTl6. Leo - gdy zasypia przestaje oddychać ...Leoś urodził się 16 grudnia 2010 roku z rzadką chorobę genetyczną - Zespołem Centralnej Hipowentylacji (CCHS), potocznie zwanym Klątwą Ondyny. Choroba między innymi charakteryzuje się ustawaniem czynności oddechowych podczas snu oraz upośledzeniem autonomicznego układu nerwowego. Leo, gdy tylko zasypia, musi być podłączanyprzez rurkę tracheostomijną do wymaga bezustannego nadzoru oraz opieki - zarówno w dzień jak i w nocy, stałej rehabilitacji oraz opieki lekarskiej. Prawdopodobnie, kiedy będzie starszy, będzie możliwe wszczepienie mu stymulatora przepony, dzięki czemu uniezależni się od Leo rozwija się prawidłowo, z lekkim opóźnieniem motorycznym. Chodzi, je wszystko i w każdej postaci. Pod względem psychologicznym nie odstaje od normy (ponoć w pewnych kwestiach nawet wyprzedza rówieśników). Niestety, nie Skoro piszę swoje książki o oddychaniu to pewnie powinnam udawać, że już inne nie istnieją i wszędzie polecać tylko moje eBooki. Otóż – nie. Oto lista 10 książek o oddychaniu, które polecam. Lubię dzielić się wiedzą Ja zawsze chętnie dzielę się wiedzą. Jeżeli ktoś chce się uczyć i zgłębiać oddychanie, to chętnie doradzę. A, że lubię bardzo szanować swój czas, odpowiadając na zapotrzebowanie – stworzyłam nową edycję książkowych rekomendacji o oddychaniu. To do niej będę odsyłać wszystkich ciekawskich i głodnych oddechowej wiedzy czytelników. Cały czas, z zainteresowania i z powodu mojej pracy, śledzę co się dzieje na rynku wydawniczym i sporo różnych publikacji czytam. Książek o oddychaniu przeczytałam kilkadziesiąt. Jedne wnoszą wiele nowych informacji, inne powielają niektóre tematy, a czasami nawet mity. Dlatego lista, którą Wam tutaj przedstawiam jest uważnie przeze mnie wybrana i jak trzeba to opatrzona komentarzem. Większość książek jest po angielsku, bo niestety najlepsze książki nie doczekały się tłumaczeń. Niektóre książki powtarzają się z zeszłego roku – bo nie znalazłam lepszych w ich miejsce 🙂 Lista 10 książek o oddychaniu, które polecam Uwaga: określenie poziomu zaawansowania oraz ocena z teorii i praktyki nie tyczą się jakości książek, a mówią o moim odczuciu satysfakcji w kontekście tych aspektów. Jakość książek jest wysoka. Inaczej by ich tutaj nie było 🙂 10. Breathing for Warriors – Belisa Vranich and Brian Sabin – Z tą książką mam trochę problem. Z jednej strony temat oddychania jest w niej omówiony bardzo obszernie, ale z drugiej strony mam poczucie, że praktyka pozostawia wiele do życzenia. Po zapoznaniu z propozycjami ćwiczeń mam ochotę cały czas pytać “ale co jeśli…?”. Praktyka i wskazówki oddechowe sprowadzają się do podstaw, które znajdziecie we wcześniejszej książce autorki “Naucz się prawidłowo oddychać”, którą w wersji anglojęzycznej polecałam w zeszłym roku. Jednak jeżeli interesujesz się oddychaniem i chcesz poczytać o tym jak oddech wpływa na nasze ciało i jakie jest jego znaczenie – znajdziesz tutaj bardzo dużo ciekawych informacji. Poziom: Śr. Zaawansowany Teoria: 4/5 Praktyka 3/5 9. Zaburzenia oddychania podczas snu w praktyce – Maciej Tażbirek, Własysław Pierzchała – Trochę się wahałam czy wrzucać tutaj tę książkę, bo jest to książka kierowana do specjalistów. Jest to bardziej podręcznik niż przyjemna lektura. Jednak jeżeli ktoś naprawdę chce zagłębić się w bezdech senny, jego przyczyny i możliwe terapie, naprawdę warto. Jest to trochę ponad 200 stron konkretnych informacji, niezbędnych do poznania ogólnego zarysu problemów oddychania podczas snu. Poziom: Zaawansowany Teoria: 5/5 Praktyka: 4/5 8. Conscious Breathing – Anders Olsson – Jest to reedycja książki autora, którą polecałam w zeszłym roku. Opisuje oddychanie bardzo szeroko i przystępnie. Oparta jest o metodykę metody Butejki, a więc znajdziesz w niej dużo informacji o korzyściach redukcji oddechu i oddychania nosem. Dużą siłą tej książki jest rozdział o oddychaniu podczas ćwiczeń. Ogólne, ale bardzo przydatne wskazówki. Poziom: Początkujący Teoria: 4/5 Praktyka: 4/5 7. The Way of The Iceman – Wim Hof, Koen De Jong – tak, to jest książka o metodzie Wima Hofa. Polecam ją dlatego, ponieważ wszędzie widzę brak zrozumienia tej metody oraz szereg mitów funkcjonujących na jej temat. Najlepiej jest czerpać wiedzę u źródeł. A ta książka jest o oddychaniu w ogóle oraz tłumaczy kiedy i jak stosować tę metodę. Wtedy proponowana hiperwentylacja przestaje brzmieć tak drastycznie, a metoda naprawdę zaczyna nabierać sensu. Poziom: Śr. Zaawansowany Teoria: 3/5 Praktyka: 3/5 6. GASP! Airway Health – Michael Gelb, Howard Hindin – Książka przeskoczyła na listę ze starego zestawienia. Nie natrafiłam na drugą tak dogłębnie opisującą znaczenie oddychania przez nos i problemy wynikłe z oddychania przez usta oraz zaburzenia oddychania podczas snu. W książce tłumaczone są procesy patofizjologiczne nieprawidłowego oddychania oraz wpływ zaburzeń oddechowych na rozwój dzieci i zdrowie dorosłych. Polecam jako uzupełnienie teoretyczne dla profesjonalistów. Poziom: Zaawansowany Teoria: 5/5 Praktyka: 2/5 5. Anatomy of Breathing – Blandine Calais-Germain – Ta książka jest piękna. Piękne ilustracje autorki sprawiają, że nauka na temat oddechu staje się przyjemnością. Bardzo dużo wiedzy teoretycznej o tym jak oddychamy na poziomie anatomicznym i fizjologicznym. Jest w niej też sporo ćwiczeń oddechowych. Jeżeli już gdzieś uczyliście się anatomii i fizjologii będzie to dla Was bardzo okrojona powtórka. Jednak jeżeli chcecie zobaczyć pięknie przedstawiony oddech będzie to uczta dla Waszych oczu 🙂 Poziom: Początkujący Teoria: 3/5 Praktyka: 3/5 4. Tlenowa Przewaga – Patrick McKeown – tę książkę będę polecać zawsze, mimo iż nie jest na 1. miejscu tego zestawienia. Od Patricka uczę się bardzo dużo cały czas, mimo iż kursy skończyłam już dawno. Ta książka jest wspaniałym wprowadzeniem teoretycznym do reedukacji oddechowej. Jedynym jej minusem jest skupienie się tylko na jednym temacie (bo jest o konkretnej metodzie) i brakuje w niej pracy z ciałem pod kątem oddechu. Jednak jest przystępnie napisana i daje gotowe rozwiązania praktyczne. I jest w języku polskim. Poziom: Początkujący Teoria: 5/5 Praktyka: 4/5 3. Exhale – Richie Bostock – To jest odkrycie tego roku. Ta książka jest super! Autor myśli o treningu oddechowym bardzo podobnie jak ja. Proponuje pracę z ciałem, redukcję oddechu, oddech dolnożebrowy i techniki redukujące stres. Powstawała równocześnie z moim “Oddechem w stresie”, ale została wydana kilka miesięcy później. Odnajduję w programie Bostocka wiele podobieństw do moich treningów oddechowych. Uważam to za znak czasów – tego jak się reedukacja oddechowa zmienia i rozbudowuje. Taki jest po prostu kierunek tej dziedziny. Poziom: Początkujący Teoria: 3/5 Praktyka: 5/5 2. Restoring Prana – Robin L. Rothenberg – Robin Rothenberg jest joginką, która skończyła metodę Butejki i wprowadziła ją do swojej praktyki. I można powiedzieć, że właśnie o tym jest ta książka: o zmodyfikowanych oddechowo pranajamach. Zawęża to na pewno grupę odbiorców tej książki. Jednak ja tę książkę uwielbiam. Jest napisana jak podręcznik, ale całkiem przyjemnie się ją czyta, nawet jak nie zawsze się rozumie jogowe wstawki. Szeroko opisuje teorię oddychania: od anatomii i fizjologii, przez mechanikę i zastosowanie praktyczne metody Butejki w jodze. Autorka włożyła ogrom pracy by stworzyć tę książkę, ale dzięki temu powstała wspaniała publikacja dla praktyków. Poziom: Zaawansowany Teoria: 5/5 Praktyka: 5/5 1. Breath – James Nestor – Książka – bestseller i nie ma co się dziwić. Ta książka to “powieść” o oddychaniu. Nie tylko świetnie się ją czyta, ale i wynosi się z niej dużo informacji. Nestor to znany na świecie ekspert od oddechu i temat ten przedstawia z każdej strony i… z wielu miejsc świata. Pokazuje różne punkty widzenia, myśli “szerzej” o oddechu (czego i ja zawsze Was uczę by mieć zawsze z tyłu głowy “to zależy”). Nestor zebrał w jedną książkę metody oddechowe obecnie stosowane na całym świecie i opisał ich założenia teoretyczne. I co najważniejsze, wspaniale ubrał to w słowa. Ta książka może nie jest podręcznikiem, z którym można ćwiczyć, ale na pewno zachęci Cię do tego by zacząć szukać swojej drogi i sięgnąć po książki o innych metodach. Poziom: Śr. Zaawansowany Teoria: 5/5 Praktyka: 3/5 Bonus – tak moje książki też polecam 🙂 Oddech w stresie – to książka wprowadzająca do świata treningu oddechowego, która omawia potrzebne podstawy teoretyczne, ale i daje gotowe rozwiązania praktyczne. Dzięki tej książce nauczysz się oddychać przeponowo – dolnożebrowo, dowiesz się dlaczego wolny oddech jest tak ważny i jak ćwiczyć długi wydech. Dodatkowo uczy Cię czym jest stres i jak za pomocą oddechu go kontrolować. A to wszystko z ponad 40 ćwiczeniami oddechowymi i planami treningowymi. 21 Dni z Oddechem – jeżeli o treningu oddechowym się dopiero uczysz, a jedyne ćwiczenie oddechowe jakie znasz, to dmuchanie gorącej herbaty, to ta książka jest dla Ciebie. Przez 21 dni dostajesz krótkie i niezbędne informacje o oddychaniu oraz praktyczne wskazówki jak codziennie ćwiczyć oddech. 21 dni z oddechem to książka dająca gotowy program treningu oddechowego. Znajdziesz w nim dużo ćwiczeń oddechowych, ale i metody oceny swojego oddechu i samopoczucia. Wszystko w formie motywującego programu treningowego. Polecam moje eBooki bo uważam, że są po prostu dobre i zawierają sporo wiedzy, której nigdzie indziej nie znajdziecie, a informacje w nich zamieszczone są przefiltrowane przez moje doświadczenie praktyczne. Także jak chcecie poznać mój tok oddechowego myślenia, to sięgnijcie po moje eBooki. A jak chcecie czytać wszystko – to Wam zazdroszczę, że to dopiero przed Wami 🙂 Listę książek z zeszłego roku znajdziesz w tym wpisie – Edycja 2019. Przygotowałam dla Was duża kolekcję optymistycznych cytatów o życiu. Poniżej znajdziecie najlepsze sentencje, które są czasami pozytywne a czasami smutne. Znajdziecie też piękne aforyzmy, śmieszne przysłowia, inspirujące hasła oraz motywujące złote się nimi ze swoimi najbliższymi.“Wszyscy umrzemy. Celem nie jest żyć wiecznie, celem jest stworzyć coś, co będzie żyło.”– Chuck Palahniuk“Życie nie jest tak krótkie, by nie starczyło na grzeczność.”– Ralph Waldo Emerson“Życie jest jak butelka dobrego wina. Niektórzy zadowalają się czytaniem etykiety na opakowaniu, inni wolą spróbować jego zawartość.”– Anthony de Mello“Życie składa się z cudownych przeobrażeń.”– Ahmet Hamdi Tanpınar“Jeżeli chcesz dojść w nowe miejsce, musisz się uczyć nowych rzeczy. Jeśli każdego dnia robisz tylko to co wczoraj, Twoje życie nigdy się nie zmieni.”“Życie to raj do którego klucze są w naszych rękach.”– Fiodor Dostojewski“Mogę podsumować wszystko, czego dowiedziałem się o życiu, w paru słowach: ono toczy się dalej.”– Robert Frost“Nie ma większego piękna nad życie.”– John Ruskin“Nie znam bardziej optymistycznego faktu niż ludzka zdolność do ulepszania życia dzięki świadomemu działaniu. Jeśli ktoś z ufnością podąży za swoimi marzeniami i postanowi prowadzić życie, które sobie wyśnił, bardzo szybko osiągnie niespodziewany sukces.”“Zawsze ilekroć człowiek się śmieje przedłuża swoje życie.”– Curzio Malaparte“To jest największe nieszczęście – nie wyżyć życia.”– Bruno Schulz“Nie chcę pod koniec życia stwierdzić, że przeżyłam tylko jego długość. Chcę przeżyć też pełną jego szerokość.”– Diane Ackerman“Życie to gigantyczna klasa szkolna, a każdy dzień to okazja, by nauczyć się czegoś nowego.”– Gena Showalter“To nie tak, że boję się umrzeć. Po prostu nie chciałbym być w pobliżu, kiedy to się stanie.”– Woody Allen“Największa porażka w życiu człowieka to rozziew pomiędzy tym, kim mógł się stać, a tym, kim stał się w Ashley Montagu.”“Kosz życia obfituje we wspaniałe dary.”– Roland Leonhardt“Jeśli nie stworzysz własnego planu na życie, prawdopodobnie znajdziesz się w planie kogoś innego. Zgadnij, co w nim dla Ciebie przygotowano? Nic specjalnego.”– Jim Rohn“Kochasz życie? Nie trwoń zatem swego czasu, ponieważ ono jest z niego utkane.”– Benjamin Franklin“Życie składa się z wielu drobnych monet; kto je podnosi, jest zamożny.”– Jean Anouilh“Śmierć zawsze ma rację, nawet wtedy, kiedy jej nie ma.”– Jalu Kurek“Zaraz na początku życia ktoś powinien nam powiedzieć, że umieramy. Może wtedy żylibyśmy pełnią życia, w każdej minucie każdego dnia.”– Michael Landon“Nasze życie ulega poprawie tylko wtedy, gdy ryzykujemy – a pierwszym i najtrudniejszym ryzykiem, jakie możemy podjąć jest szczerość wobec samego siebie.”– Walter Anderson“Oddaj się życiu wprost, nie bój się, ono samo wyniesie cię na brzeg i postawi na nogi.”– Fiodor Dostojewski“Próbujmy przystosować się do życia, bo ono się do nas nie przystosuje.”– Montesquieu“Trzeba będzie sporo się natrudzić i wiele ryzykować… ale przecież na tym polega życie, prawda?”– Celia Friedman“Życie jest jak pudełko czekoladek – nigdy nie wiesz, co ci się trafi.”– Forest Gump“Stać obok czasu, który pędzi za szybą. Bez pośpiechu, celebrując drobne kawałki.– Wojciech Mann“Jesteśmy i nie jesteśmy zarazem”– życie jest ciągłą zmianą,jest ciągłym rodzeniem się i śmiercią.”– Heraklit z Efezu“Zrywaj kwiaty życia z radością, jaką daje ulotna chwila, nie sięgaj po korzenie w ziemi, bo tam jest tylko smutek i cisza.”– Joseph von Eichendorf“Osoba, która nie żyje w zgodzie z samym sobą, to osoba, która toczy wojny przez całe życie.”– Mahatma Ghandi“Życie jest ciągiem doświadczeń, z których każde czyni nas silniejszymi, mimo że czasem trudno nam to sobie uświadomić.”– Henry Ford“Życie w zgodzie z własnymi wartościami powoduje, że jest się szczęśliwszym człowiekiem.”“Na najważniejszych skrzyżowaniach życiowych nie stoją żadne drogowskazy.”– Charles Chaplin“Istnieją tylko dwa sposoby na życie”– żyć tak jakby nic nie było cudem lub tak jakby cudem było wszystko.”– Albert Einstein“Idź własną drogą, bo w tym cały sens istnienia, żeby umieć żyć…”– Ryszard Riedel“Nawet szczęśliwe życie nie może mieć miejsca bez pewnej miary ciemności, i słowo ‘szczęśliwy’ straciłoby swoje znaczenie, gdyby nie było balansowane smutkiem.”– Carl Jung“Życia nie należy brać zawsze tak śmiertelnie poważnie, inaczej nie jest godne tego, aby je przeżyć.”– Licia Troisi“Zatem — chcesz, by twoje życie „wystartowało? Natychmiast zacznij sobie wyobrażać je takim, jakiego pragniesz. I zacznij nim żyć. Sprawdź każdą myśl, słowo i działanie, które nie jest z nim w harmonii. Odsuń się od nich.”– Neale Donald Walsch“Niech każda rzecz, jaką robisz, mówisz lub zamierzasz, będzie taka, jakby twe życie się kończyło.”– Marek Aureliusz“Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu… Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem, ostatnią kartą, na którą stawia się własne życie.”– Paulo Coelho“Życia nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach.”– Maya Angelou“Jeśli ludzie wokół Ciebie naprawdę są negatywni, to zamiast ich małpować i czynić własne życie koszmarem, pilnuj własnego szczęścia, odmawiając pójścia w ich ślady.”– Sweetland Ben“Jakkolwiek życie nie dałoby ci w kość, zawsze jest coś w czym możesz być dobry i osiągnąć w tym sukces.”– Stephen Hawking“Życie jest czymś, co przydarza się nam w czasie, kiedy jesteśmy zajęci planowaniem innych rzeczy.”– Anthony de Mello“Dziwne, że ludzie mogą myśleć o śmierci, kiedy jest tyle do zrobienia w życiu.”– Peter Sellers“Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same.”– Phil Bosmans“Trzeba żyć tym, co się ma, nie tym, co się straciło.”– Kate Morton“Życie jest jedyną rzeczą, której warto chcieć.”– Luise Rinser“Celem życia jest: w swojej małej jednostkowej duszy odbić jak najwięcej kosmosu.”– Henryk Elzenberg“Śmierć jest tym samym co narodziny, misterium natury.”– Marek Aureliusz“Kiedy życie rzuca Ci wyzwania nie mów: “Dlaczego ja?, powiedz: “Zmierz się ze mną.”“Cokolwiek robisz, pamiętaj o śmierci.”– Seneka Młodszy“Zamiast ciągle na coś narzekać — zacznij żyć, właśnie dziś. Jest o wiele później, niż Ci się wydaje.”– ks. Jan Kaczkowski“Na tym polega wartość życia, że płaci się za nie nawet życiem.”– Karel Capek“Sens życia polega na tym, aby cieszyć się z niego i czynić go piękniejszym dla każdej ludzkiej istoty.”– David Ben Gurion“Tragedią życia nie jest to, że tak szybko się kończy, ale że tak długo czekamy, by je zacząć.”– W. M. Lewis“Ludzie często mnie pytają, co robić, aby tak długo żyć? Nie wiem. Ja niczego specjalnego nie robię. Po prostu kocham życie we wszystkich jego barwach, odcieniach i cieniach. Życie jest cudem. Zawsze.”– Danuta Szaflarska“Życie byłoby nieskończenie szczęśliwsze, gdybyśmy mogli rozpocząć je w wieku lat osiemdziesięciu i stopniowo zbliżać się do osiemnastu.”– Mark Twain“Człowiek nie ma władzy nawet nad własnym życiem.”– Blaise Pascal“Życie można zmienić tylko na cztery sposoby. Po pierwsze możesz robić czegoś więcej. Po drugie możesz robić mniej czegoś innego. Po trzecie możesz zacząć robić coś, czego jeszcze nie robiłeś. Po czwarte możesz całkowicie zaprzestać robienia pewnych rzeczy”.”“Życie jest jak fortepian. Białe klawisze to szczęśliwe dni. Te czarne to smutne dni. Ale potrzebne są i te białe i te czarne, aby móc stworzyć piękną muzykę.”“Gdyby śmierci nie było nikt z nas by już nie żył. Przemijamy jak wszystko, by w ten sposób przetrwać.”– Jan Twardowski“Kiedy człowiek boi się coś zrobić, wtedy wie, że żyje. Ale kiedy człowiek nie robi czegoś, tylko dlatego, że się boi, to wtedy jest martwy.”– William Faulkner“Kiedy piszesz historię swojego życia, nie pozwól, aby ktoś inny trzymał pióro.”“Również umieranie jest jednym z naszych życiowych zadań.”– Marek Aureliusz“Moje życie będzie miało taki sens, jaki ja sam mu nadam.”– Paulo Coelho“Wszystko, czego pragniesz w życiu, ma jakąś #cenę. Trzeba zapłacić za to, żeby było lepiej i za to, żeby nic się nie zmieniło. Wszystko ma swoją cenę.”– Harry Browne“Nić życia jest mieszanym włóknem, dobro i zło przewijają się razem.”– William Shakespeare“Sposób, w jaki spędzasz każdy kolejny dzień, kiedyś zsumuje się na sposób, w jaki spędziłaś życie.”– Susan Wiggs“Każdy człowiek umiera, nie każdy naprawdę żyje.”– William Wallace“Im dłużej się żyje, tym ranek jakby wcześniej przychodzi z każdym rokiem.”– John Steinbeck“Śpiewaj jakby nikt nie słuchał. Kochaj jakby nikt nigdy Cię nie zranił. Tańcz jakby nikt nie patrzył. I żyj tak jakby to było niebo na ziemi.”– Mark Twain“Wolę upaść i powstać, niż garbić się przez całe życie.”“Dla wielu ludzi utrudnianie sobie życia stanowi jakiś ulubiony sport.”– Tadeusz Dołęga-Mostowicz“Trudno jest iść przez życie wieloma drogami jednocześnie”– Pitagoras“Nie żyjemy, aby umierać, ale umieramy, aby żyć wiecznie.”– Michael Buchberger“Jesteśmy i nie jesteśmy zarazem”– życie jest ciągłą zmianą, jest ciągłym rodzeniem się i śmiercią.”– Heraklit z Efezu“Życie zadaje ciężkie ciosy, które trzeba wytrzymać i bić się dalej.”“Co nie boli, to nie życie, co nie przemija, to nie szczęście.”– Ivo Andrić“Szalony jest ten, kto myśli, że zmieni swoje życie, nic nie zmieniając w swoim zachowaniu.”“Słodkie życie słono kosztuje.”– Stanisław Jerzy Lec“Życie nie obawia się popełniać plagiatu rodząc życie i zawsze jednakowo zdumiewa monotonna w swym uporze śmierć.”– Halina Poświatowska“Żyj tak, jakbyś miał umrzeć jutro. Ucz się tak, jakbyś miał żyć wiecznie.”– Gandhi“Życie jest zbyt krótkie, by było małe.”– Benjamin Disraeli“Pamięć o nas trwa, jeśli zasłużyliśmy na to życiem.”– Sekstus Juliusz Frontyn“Dano ci życie, które jest tylko opowieścią. Ale to już twoja sprawa, jak ty ją opowiesz i czy umrzesz pełen dni.”– Marek Hłasko“Życie jest tym, co się wydarza, kiedy Ty jesteś zajęty robieniem innych planów.”– John Lennon“W życiu każdego człowieka są dwa wielkie dni – pierwszy, w którym się rodzimy i drugi, w którym odkrywamy po co.”– William Barclay“Najlepsze to życie, które łączy troskę z beztroską.”– Platon“Śmierć jest wielkością niezmienną, jedynie ból jest wielkością zmienną, która może nieskończenie wzrastać.”– Georg Christoph Lichtenberg“Celem życia jest życie z celem.”– Robert Byrne“Śmierć wyznacza granice, tworzy definicję życia.”“Pluń na wszystko, co minęło: na własną boleść i na cudzą nikczemność… Wybierz sobie jakiś cel, jakikolwiek i zacznij nowe życie.”– Bolesław Prus“Życie jest jednym wielkim rozczarowaniem.”– Oscar Wilde“Gapimy się w telefony zamiast w oczy albo gwiazdy. Siedzimy w kieszeniach innych, zamiast siedzieć za rękę z bliskimi. Zaglądamy w czyjeś życia zamiast w głąb siebie. Za dużo narzekamy, obgadujemy, za mało słuchamy, współczujemy. Wolimy drwić, wyśmiewać, zamiast pomagać, pocieszać. Podstawiamy nogę, zamiast wyciągać rękę. A później się dziwimy, że ten świat jest taki zły, tyle że ten świat to… My.”– Elżbieta Bancerz“Życie przesycone jest abstrakcją i możemy coś z niego zrozumieć jedynie dzięki intuicji.”– David Lynch“Najtrudniejszą do nauczenia się rzeczą w życiu jest, który most przekroczyć, a który spalić.”– David Russell“Nie otrzymujemy krótkiego życia, lecz je takim czynimy. Nie brakuje nam czasu, lecz trwonimy go.”– Seneka“Życiowe wyzwania nie powinny Cię paraliżować. Powinny pomóc Ci odkryć, kim naprawdę jesteś.”– Bernice Johnson Reagon“Trzeba całego życia, by nauczyć się żyć.”– Seneka“Gdy ktoś robi Ci kazanie, wysłuchaj, uśmiechnij się, skiń głową, a potem podążaj własną drogą. Jeśli nie żyjesz po swojemu, to tak jakbyś nie żył wcale.”“Nie ma wolności dla człowieka, jak długo nie pokonał on strachu przed śmiercią.”– Albert Camus“Zaufaj sobie. Stwórz takie życie, jakie chciałbyś przeżyć. Zrób wszystko, aby rozniecić prawdziwy płomień sukcesu z maleńkiej iskierki wewnętrznych możliwości.”– Foster C. McClellan“Zawsze narzekamy, że życie jest takie krótkie, a zachowujemy się, jakby nie miało końca.”– Seneka“Żyć to przekształcać siebie w dzieło sztuki.”– Fiodor Dostojewski“Śmierć jest łatwa, prosta, życie jest trudniejsze.”– Stephenie Meyer“Pragnienie śmierci i obawa przed życiem nie jest bynajmniej rzeczą godną – największą chwałą jest natomiast stawić czoło grożącym nieszczęściom.”– Giovanni Boccaccio“Życie to bycie ciągle głodnym. Sens życia to nie po prostu egzystowanie, przetrwanie, ale poruszanie się do przodu, do góry, osiąganie, zwyciężanie.”– Arnold Schwarzenegger“Każdy z nas musi toczyć boje z własnymi aniołami i demonami, a jest to ni mniej, ni więcej tylko walka o sens życia.”– Anne Rice“Boimy się nie śmierci, ale tego, co po śmierci nie jest śmiercią.”– Thomas Stearns Eliot“Życie jest krótkie i okazje, które przepuścimy, nie powrócą.”– Milan Kundera“Jeżeli robisz to co łatwe, Twoje życie będzie trudne. Jeśli robisz to co trudne, Twoje życie będzie łatwe.”– Les Brown“Ruch jest przyczyną wszelkiego życia.”– Leonardo da Vinci“Śmierć to nic wielkiego, to tylko ostatni z serii głupich kawałów, jakie płata nam życie.”– Charles Bukowski“Nie można pytać o sens życia, można mu tylko sens nadać.”– Romain Gary“Życie po prostu jest. Trzeba płynąć wraz z nim.”– Jerry Brown“Czas to materiał, z którego zrobione jest życie.”– Benjamin Franklin.”“Cechą życia jest pęd ku przyszłości.”– Antoni Kępiński“Nikt nie żyje samotnie i nikt samotnie nie umiera.”– Jan Paweł II“Śmierć jest dobra, ponieważ daje każdemu jego własne miejsce.”– Andrzej Sieniawski“Zazwyczaj widmo śmierci sprawia, że bardziej szanujemy życie.”– Paulo Coelho“Na tym polega wartość życia, że płaci się za nie nawet życiem.”– Karel Čapek“Trwoga jest też wzmocnionym poczuciem życia.”– Tomasz Mann“Najlepszy sposób na osiągnięcie sukcesu w życiu to postępowanie według rad, których udzielamy innym.”“To nasza wewnętrzna wolność, której nikt nam nie jest w stanie odebrać, nadaje życiu sens i znaczenie.”– Victor Frankl“Kto życia nie ceni, nie wart go.”– Leonardo da Vinci“W życiu jest coś więcej do zrobienia niż tylko zwiększać jego tempo.”– Gandhi“Całe życie filozofa nie jest niczym innym jak medytacją nad śmiercią.”– Cyceron“Człowiek dla siebie samego jest właściwie nieśmiertelny”– wie oczywiście, że musi umrzeć, ale nigdy nie dowie się o tym, że umarł.”– Samuel Butler“Życie bez radości jest jak długa podróż bez gospody.”– Demokryt z Abdery“Krótki okres życia jest dostatecznie długi na to, aby żyć dobrze i uczciwie.”– Cyceron“Trzeba kochać życie, aby je przeżywać, i trzeba przeżywać życie, aby je kochać.”– Thornton Wilder.”“Nawet sprzeciwiać się życiu, dyskutować z nim, udowadniać życiu jego bezsens – nie można inaczej, tylko żyjąc.”– Sławomir Mrożek“Zaczynamy żyć, kiedy przestajemy się bać życia.”– Dorothy Thompson“Strach przed śmiercią to w gruncie rzeczy trzy różne lęki: boimy się, bo nie znamy daty śmierci, sposobu, w jaki umrzemy, i samej śmierci.”– Éric-Emmanuel Schmitt“Nigdy nie zapomnij najpiękniejszych dni swojego życia! Wracaj do nich, ilekroć w twoim życiu wszystko zaczyna się walić.”– Jim Rohn“I wszyscy powtarzają: “takie jest życie i nikt nie pamięta, że życie jest takie, jakie sami sobie zbudujemy.”– Will Smith“Czy nauczyć się umierać znaczy to samo, co nauczyć się przestać żyć?”– Jonathan Carroll“Przyjemność jest początkiem i celem życia szczęśliwego.”– Epikur“Całe życie jest szkołą.”– Jan Amos Komeński“Źle czy dobrze, okaże się później. Ale trzeba działać, śmiało chwytać życie za grzywę. Wierz mi, malutka, żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.”– Andrzej Sapkowski“Człowiek nie może żyć, nie wiedząc, po co żyje”– Gustaw Herling-Grudziński“Aby życie było mądre, najważniejsza jest dobrze pojęta troska, po części o naszą teraźniejszość, po części o naszą przyszłość, tak aby jedno nie było przeszkodą dla drugiego.”– Arthur Schopenhauer“Życie jest krótkie, więc łam zasady: wybaczaj szybko, całuj powoli, kochaj szczerze, śmiej się bez opamiętania i nigdy nie żałuj niczego, co wywołało uśmiech na twojej twarzy.”“Życie trzeba przeżyć tak, żeby wstyd było opowiadać, a miło wspominać.”“Dla człowieka niedojrzałego znamienne jest, że pragnie on wzniośle umrzeć za jakąś sprawę; dla dojrzałego natomiast – że pragnie skromnie dla niej żyć.”– Wilhelm Stekel“Życie jest niesamowicie ciekawe i zaskakujące, po jakimś czasie Twoje największe cierpienia zamieniają się w źródła twojej największej siły”“Kochaj, żeby żyć, i żyj, żeby kochać.”– Henryk Ibsen“Życie jest tak dobre, jak dobrym pozwalasz mu być.”– Charles Bukowski“Czy to nie smutne, że większość ludzi musi zachorować, by zdać sobie sprawę z cudowności życia?”– Jostein Gaarder“Nadanie sensu życiu może doprowadzić do szaleństwa, ale życie bez sensu jest torturą niepokoju i próżnych pragnień, jest łodzią pragnącą morza i jednocześnie obawiającą się go.”– Edgar Lee Master“Życie jest marzeniem dla mądrych, grą dla głupców, komedią dla bogatych i tragedią dla biednych.”– Szolem Alejchem“Każdy człowiek na świecie nawet w cierpieniu kocha Ezop“Nie odnajdziesz spokoju unikając życia.”– Virginia Woolf“Śmierć jest nagrodą życia.”– Jean Giraudoux“Jaki jest sens życia Leonard? Śmieje się to proste pytanie, mój synu, życie ma taki sens, jaki mu nadasz.”– James Frey“Życie można zrozumieć, patrząc nań tylko wstecz. Żyć jednak trzeba naprzód”– Soren Kierkegaard“Tak długo, jak mam potrzeby, mam powód do życia. Zaspokojenie to śmierć.”– George Bernard Shaw“Dramatem życia jest to, że starzejemy się zbyt szybko, a mądrzejemy zbyt późno.”– Benjamin Franklin“Każdego dnia, jak tylko się obudzisz, pomyśl: dzisiaj mam szczęście, że żyję, posiadam cenne ludzkie życie, i nie będę go marnować. Użyję wszystkich swoich sił, by rozwijać siebie, kierować moje serce do innych; by osiągnąć oświecenie dla dobra wszystkich istot.”– Dalajlama“Twój umysł jest potężny. Wypełnij go pozytywnymi myślami, a Twoje życie zacznie się zmieniać.”“Każdy człowiek powinien żyć tak, by stanowić wzór dla innych.”– Rosa Parks“Jest możliwe, że życie jest o wiele większe niż my, jednak równie dobrze my możemy być o wiele więksi niż życie.”– Robert Ardrey“Sztuka życia”– to cieszyć się małym szczęściem.”“Rodzimy się nierówni, umieramy równi.”– Seneka Młodszy“Życie, uświadomił sobie, bardzo przypomina piosenkę. Na początku jest tajemnica, na końcu – potwierdzenie, ale to w środku kryją się wszystkie emocje, dla których cała sprawa staje się warta zachodu.”– Nicholas Sparks“Nieunikniona śmierć jednako wisi nad wszystkimi.”– Simonides“Człowiek, który w wieku pięćdziesięciu lat widzi świat tak samo, jak widział go mając dwadzieścia lat, zmarnował trzydzieści lat życia.”– Muhammad Ali“Wszystko w twoich rękach, życie to Twoja historia, spraw by była piękna.”“Śmierć sama w sobie nie jest straszna, lecz tylko mniemanie, że jest straszna, jest straszne.”– Epiktet“Przez życie, jak przez błoto, idzie się z trudem.”– Wiktor Hugo“Życie nie jest za darmo”– narodziny stanowią pierwszy rachunek, należy zatem płacić wszystkie następne, aby odsunąć jak najdalej ostateczny koniec.”– Maxime Chattam“Choćbyśmy cały świat przemierzyli w poszukiwaniu piękna, nie znajdziemy go nigdzie, jeżeli nie nosimy go w sobie.”– Ralph Waldo Emerson“Jaki jest sens życia? To zależy od tego, jakie życie masz na myśli.”– Colleen Hoover“Życie jest proste. Wszystko się wydarza dla Ciebie, nie Tobie. Wszystko dzieje się w idealnie dobrym momencie, ani zbyt wcześnie ani zbyt późno. Nie musi Ci się to podobać… tyle, że jest łatwiej, jeśli będzie.”– Byron Katie“Marzenia to niczym nie zmącona rozkosz, a oczekiwanie aż się spełnią to prawdziwe życie.”– Victor Hugo“Zadawanie pytań sprawia, że czujesz, że żyjesz.”– Albert Espinosa“Nie wszystkie burze są po to, by uprzykrzać Ci życie. Niektóre są po to, by oczyścić Ci ścieżkę w życiu.”“Jeśli kiedykolwiek zamierzasz cieszyć się życiem – teraz jest na to czas – nie jutro, nie za rok. Dzisiaj powinno być zawsze najwspanialszym dniem.”– Thomas Dreier“Życie jest rumakiem, który nie znosi tchórzliwego jeźdźca.”– Jason Evangelu“Życie jest chorobą, cały świat szpitalem, śmierć lekarzem.”– Heinrich Heine“Żyje się tylko raz, ale jeśli żyjesz dobrze, ten raz wystarczy.”– Mae West“Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się”– na próbę”– Jan Paweł II“Dwie są drogi, jedna droga życia, a druga śmierci i wielka jest różnica między nimi.”– Didache“Trzeba zawsze postępować tak, żeby śmierć, w jakiejkolwiek godzinie by nie przyszła, zawsze znalazła nas gotowych.”– św. Jan Bosko“Ani wielki, ani mały nie uniknie śmierci.”– Horacy“Życie jest większe od legend, bo w życiu jest prawda.”– Stefan Wyszyński“Nie jest ważne, co przydarza ci się w życiu… Ważne jest, jakie przypisujesz temu znaczenie.”– Robert Kiyosaki“Najlepsza część życia ludzkiego to małe, bezimienne i zapomniane akty dobroci i miłości.”– William Wordsworth“Życie jest zbyt krótkie, aby żałować straconych szans i złych decyzji.”– Santa Montefiore“Czasem życie jest polem bitwy. Musimy robić to, co wiemy, że trzeba, a nie co chcemy.”– Brent Weeks“Nasze życie to wieczny rozbrat marzenia z rzeczywistością.”– Vincent van Gogh“Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz być w ciągłym ruchu.”– Albert Einstein“Trzeba żyć, a nie tylko istnieć.”– Plutarch“Życie ludzkie dzieli się na dwie połowy. Druga upływa wyłącznie pod znakiem przyzwyczajeń, jakie nagromadziły się w pierwszej.”– Fiodor Dostojewski“Śmierć jest oddzieleniem się duszy od ciała.”– Platon“Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie. Życie pozbawione znaczenia przemyka obok, jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.”– Carlos Ruiz Zafón“Jasna świadomość śmierci jest wymiarem radości życia.”– Max Fischer“Bije zegar godziny, my wtedy mówimy, jak ten czas szybko mija, a to my mijamy.”– Stanisław Jachowicz“Należy tak organizować życie, aby każda chwila była ważna.”– Iwan Turgieniew“Życie jest zbyt krótkie, abyś mógł pozwolić sobie na zaniedbanie swoich marzeń. Pewnego dnia Twoje życie będzie dobiegało końca, i wszystko, co będziesz mógł zrobić, to spojrzeć wstecz. To, co zobaczysz może odzwierciedlać radość albo żal.”“Człowiek nie może żyć, nie wiedząc, po co żyje.”– Gustaw Herling-Grudziński“Całe nasze życie to działanie i pasja. Unikając zaangażowania w działania i pasje naszych czasów, ryzykujemy, że w ogóle nie zaznamy życia.”– Herodot“Dowodem odwagi nie jest umrzeć, ale żyć.”– Vittorio Alfieri Oresta“Jestem stara, zostało mi pewnie mało czasu, nie marnuję go więc na bzdury. Robię tylko to, co mnie interesuje. I wam, młodszym, radzę to samo.”– Iris Apfel“Tajemnica życia leży w poszukiwaniu piękna.”– Oscar Wilde“Liderzy mówią: „Moje życie w moich rękach.”“Kiedy codziennie spoglądasz w lustro, patrzysz w oczy człowieka, od którego zależy całe Twoje życie.”“Życie bez zajęć naukowych i literackich jest śmiercią i grobem żywego człowieka.”– Seneka“Życie jest chorobą. Jedyną różnicą pomiędzy ludźmi jest stadium choroby, w jakim żyją.”– George Bernard Shaw“Kiedy życie jest słodkie, powiedz „Dziękuję i świętuj. Kiedy życie jest gorzkie, powiedz „Dziękuję i rozwijaj się dalej.”“Miej odwagę żyć. Umrzeć potrafi każdy.”– Robert Cody“Trzeba żyć bez względu na to, ile razy runęło niebo.”– David Herbert Lawrence“Trzeba mieć, co się chce! I trzeba żyć, jak się chce!”– Jerzy Pilch“Życie” – dożywotnia kara śmierci.”– Julian Tuwim“Dopóki żyjemy, nie ma śmierci: gdy jest śmierć, nas już nie ma.”– Epikur“Przyjemność życia jest przyjemnością płynącą z ćwiczenia duszy; to jest bowiem prawdziwe życie.”– Arystoteles“Życie jest zbyt krótkie, żeby było małe.”– Benjamin Disraeli“Życie jest bankietem. Tragedią tego świata jest, że większość umiera na nim z głodu.”– Anthony de Mello“Życie otrzymuje się dożywotnio.”– Gabriel Laub“Życie to najtrudniejszy bieg. Wielu ludzi oblewa go ścigając się z innymi nie zdając sobie sprawy, że każdy ma własną metę”.”“Życie to podróż, a nie dom.”– Feliks Feldheim“Każda walka ma swój koniec. Czasami i Ty musisz przestać walczyć. Nie z powodu dumy, lecz z szacunku do siebie. Po to, by móc jeszcze się uśmiechać i mieć normalne życie…- Rafał Wicijowski“W życiu nie chodzi o to, by siebie odnaleźć. W życiu chodzi o to, aby siebie samego stworzyć.”– George Bernard Shaw“Nasze życie zawsze pokazuje rezultat naszych dominujących myśli.”– Soren Kierkegaard“Często szuka się sensu życia przy pomocy bezsensownych metod.”– Aldous Huxley“Każdą chwilę życia, pomyślną jak i niepomyślną, uczynić czymś jak najlepszym – oto sztuka życia i właściwy przywilej rozumnej istoty.”– Georg Christoph Lichtenberg“Życie zaczyna się tam, gdzie kończy się lęk.”– Osho“Niczym się nie różni śmierć od życia.”– Tales z Miletu“Życie jest straszne, ale ja postanowiłem, że jest piękne”– Bohumil Hrabal“Pomyśl o życiu jako ołówku, coraz bardziej tępym, którym w końcu nie można już nic narysować. Wtedy nadchodzi śmierć i jeżeli masz szczęście, zyskujesz tyle czasu, zanim stanie się najgorsze, by jeszcze przemyśleć wiele rzeczy i poukładać je na właściwych miejscach. Zupełnie tak jakbyś ostrzył ołówek, by go ponownie użyć.”– Jonathan Carroll.”“Nie ma w życiu niczego cenniejszego niż czas. To jak podarowanie cząstki swojego życia, której już nigdy nie odzyskasz. Czyjaś obecność jest bezcenna.”– Ilona Gołębiowska“Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, kiedy umrzesz.”– Julian Tuwim“Absurdem jest, żeśmy się urodzili, i absurdem jest, że umrzemy.”– Jean-Paul Sartre“Żyć” – to myśleć.”– Cyceron“Ktokolwiek mówi, że się śmierci nie lęka, kłamie.”– Ignacy Krasicki“Bez względu na to, jak żmudne jest życie ludzi dobrych, jest ono znacznie mniej uciążliwe niż życie ludzi złych.”– Madame Roland“Człowiek upada i się podnosi. Jedni nazywają to gimnastyką, drudzy sensem życia. – Sławomir Kuligowski“Życie przypomina czyste płótno: możesz wciąż je dźwigać i umrzeć pod jego ciężarem, ale jaki to ma sens? Namaluj coś na nim!“Każdy etap naszego życia ma swoje własne piękno.”– Willy Kramp“Jeśli popatrzysz na kres życia nie jak na karę, lecz jak na prawo natury, i wygnasz z serca strach przed śmiercią, odtąd żaden lęk nie ośmieli się zakraść do niego.”– Seneka Młodszy“Życie zaczyna się po opuszczeniu wygodnego kokonu.”– Neale Donald Walsh“Życie jest tylko przechodnim półcieniem, Nędznym aktorem, który swą rolę Przez parę godzin wygrawszy na scenie W nicość przepada – powieścią idioty, Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.”– William Shakespeare“Wypowiesz lepsze kazanie twoim życiem niż twoimi wargami.”– Oliver Goldsmith“Zmobilizuj się i pokonuj lęk i obawy. Podejmuj ryzyko. W końcu sama zobaczysz, że właśnie to nadaje życiu sens.”– Lori Nelson Spielman“Jeśli nie starasz się przełamywać barier, pewnego dnia to one skutecznie przyprą cię do muru.”– Robin Williams“Gdyby życie było sprawiedliwe Elvis by żył, a wszystkie jego sobowtóry byłyby martwe.”– Johnny Carson“Nasze życie jest takim, jakim uczyniły je nasze myśli”– Marek Aureliusz“Prawdziwy sukces osiągamy wtedy, gdy potrafimy przejść przez życie własną drogą i nie pozwolić, by szaleństwo świata uzurpowało sobie prawo do władzy nad naszym życiem.”– Christopher Morely“Najważniejszą rzeczą jest, aby cieszyć się swoim życiem – być szczęśliwym – tylko to się liczy.”– Audrey Hepburn“Jeśli czegoś naprawdę pragniesz, otrzymasz to. Jeśli masz jasną intencję, cele, które wypełniają Twoje życie – poradzisz sobie po drodze. Przeszkody to coś co widzisz, gdy przestajesz widzieć swoje cele.”– Jacek Walkiewicz“Mimo wszystko życie jest dobre.”– Hendrik van Loon“Najtrudniejsza rzecz w życiu to nauczyć się, które mosty przekraczać, a które palić.”– David Russell“Twoje życie staje się lepsze, tylko gdy Ty stajesz się lepszym.”– Brian Tracy“Śmierć jest spokojem, ale myśl o śmierci jest mącicielem jakiegokolwiek spokoju.”– Cesare Pavese“Prawdziwie żyć to najrzadsza rzecz na świecie. Większość ludzi jedynie egzystuje.”– Oscar Wilde“Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia.”– Albert Einstein“Życie jest podróżą, która prowadzi do domu.”“Co śmierć wykosi, miłość posieje, i to jest życie.”– Henryk Sienkiewicz“Najbardziej normalne życie to takie życie, w którym do niczego nie trzeba się zmuszać.”– Wiera Panowa“Życie jest za krótkie, żeby się nad sobą użalać. Zajmij się życiem albo zajmij się umieraniem. Którą opcję wybierzesz?”– Regina Brett“Branie czegoś na serio przez długi czas utrudnia życie.”– Andre Gide“Każdy powinien po sobie zostawić pamiątkę, że nie żył darmo na ziemi.”– Julian Bartoszewicz“Dokąd zmierza życie? Tam gdzie ty, dopóki idziesz.”– Stanisław Jerzy Lec“Nie można żyć szczęśliwie, nie żyjąc godnie, moralnie i uczciwie.”– Epikur“To jest Twoje życie”– to jest Twoje szczęście, wybór jest po Twojej stronie, a nie innych!”“Kiedy piszesz historię swojego życia, nie pozwól, aby ktoś inny trzymał pióro”“Nie wymażę niczego z mojego życia. Każda rzecz, każda najmniejsza rzecz doprowadziła mnie do tego, kim jestem teraz. Rzeczy piękne nauczyły mnie kochać życie. Rzeczy złe nauczyły mnie jak żyć.”– Bob Marley“Ukochajcie życie, a życie was ukocha.”– Daniel Stern“Życie jest wspaniałym nauczycielem. Jeśli się nie nauczysz, lekcja będzie powtórzona.”“Życie to okres czasu, którego jedną połowę zatruwają nam rodzice, a drugą dzieci.”– Julian Tuwim“Nigdy nie zapominajcie o tym, by brać z życia jak najwięcej, nie bójcie się ryzykować, płakać ani być szczęśliwymi. Najważniejsze to być w drodze. Każdego dnia robić krok do przodu.”– Martyna Wojciechowska“Urodziłeś się po to, by wieść nadzwyczajne życie, robić nadzwyczajne rzeczy i pomóc nadzwyczajnej liczbie ludzi.”– Mike Litman“Musisz mieć odwagę postawić na swoje ideały, świadomie podejmować ryzyko i działać. Codzienne życie wymaga odwagi, jeżeli ma być efektywne i dawać szczęście.”– Maxwell Maltz“Życie jest wspaniałe, należy tylko spoglądać na nie przez właściwe okulary.”– Aleksander Dumas“Recepta na długie życie: jedz o połowę mniej, podwój spacery i potrój śmiech. Kochaj bezgranicznie.”“Im intensywniejsze życie, tym bliższa linia śmierci.”– Stefan Napierski“Czas decyduje, kogo spotkasz w życiu. Twoje serce decyduje, kogo chcesz w swoim życiu, a twoje zachowanie decyduje, kto dostanie się do twojego życia.”– Budda“Życie pisze najbardziej oryginalne, najbardziej komiczne, a jednocześnie najbardziej dramatyczne scenariusze.”– Wisława Szymborska“Śmierć i życie to tylko orzełek i reszka tej samej monety.”– Marierose Fuchs“Każdy może widzieć swoje życie albo usiane przeszkodami, które trzeba pokonać, albo jako rozległy plac zabaw, który oferuje wzbogacające przeżycia.”– Laurent Gounelle“W życiu piękne są tylko chwile.”– Ryszard Riedel“Nie bójcie się. Życie jest nieprzewidywalne. Za chwilę może zdarzyć się coś, co całkowicie rozwiąże wasze problemy…”– ks. Jan Kaczkowski“Można uciekać i w nieskończoność, ale prawda jest taka, że wszędzie, gdzie się zatrzymasz, dopadnie Cię Twoje życie.”– Cecelia Ahern“To, co nadaje sens życiu, nadaje także sens śmierci.”– Antoine de Saint-Exupéry“Życie nie jest sprawiedliwe i być może to dobra wiadomość dla większości z nas.”– Oscar Wilde“Życie jest komedią dla tych, którzy patrzą, a tragedią dla tych, którzy czują.”– Jonathan Swift“Kiedy bierzemy życie we własne ręce, dzieje się rzecz straszna: nie ma na kogo zwalić winy.”– Erica Jong“Nieszczęścia zsyłane są nam po to, abyśmy uważniej przyjrzeli się swemu życiu.”– Mikołaj Gogol“Nie sztuką jest przejść przez życie, gdy wszystko sprzyja. Sztuką jest iść przed siebie i nie ugiąć się, nawet jeśli ciągle jest pod wiatr”.”“Najgłębszym sekretem jest to, że życie nie polega na odkrywaniu, ale na tworzeniu. Nie odkrywasz siebie, tylko tworzysz siebie. W związku z tym nie staraj się dowiedzieć kim jesteś, staraj się dowiedzieć kim chcesz być.”– Walsch Neale D.”“Życie nie jest problemem do rozwiązania, tylko rzeczywistością do doświadczenia”– Soren Kierkegaard“Niełatwo iść przez życie kilkoma drogami równocześnie.”– Pitagoras“Życie jest po to, by mogło ciągle grozić śmiercią.”– Jean-Paul Sartre“Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.”– Fiodor Dostojewski“Podążaj za marzeniami, bo jeśli umrą, życie jest jak ptak ze złamanym skrzydłem, co nie może latać.”– Langston Hughes“Majestat śmierci jest taki, że ten, kto dobrowolnie umiera za coś, ma zawsze rację.”– Maria Dąbrowska“Dla mnie samego godzina śmierci będzie godziną narodzin do nowego wspanialszego życia.”– Johann Gottlieb Fichte“Czego nie można dostać, wydaje się zawsze lepsze niż to, co się ma. Na tym polega romantyka i idiotyzm ludzkiego życia.”– Erich Maria Remarque“Przeciwności, z którymi musimy się zmierzyć, często sprawiają, że stajemy się silniejsi. To, co dziś wydaje się stratą, jutro może okazać się zyskiem.”– Nick Vujicic“Dobrem jest nie samo życie, lecz piękne życie.”– Seneka Młodszy“Życie to zagadka, nie trać czasu, bo jej nie rozwiążesz.”– Dan Millman“Całe szczęście i pomyślność naszego życia zależy od dobrego użytku, jaki zrobimy z naszych namiętności.”– Kartezjusz“Najcenniejszych rzeczy w życiu nie nabywa się za pieniądze.”“W sumie jedyne rzeczy, które mają w życiu znaczenie, są cholernie przyjaciele, bezpieczeństwo i zdrowie.”– John Marsden“Ty i ja, wszyscy płyniemy do wodospadu. Ty chcesz płynąć na kaktusie, a ja chcę siedzieć w wygodnym fotelu. I tak czeka nas ten sam wodospad, więc po co jeszcze siedzieć na kaktusie?”– Zdzisław Beksiński“Rozmawia się najwięcej o śmierci w połowie drogi do niej.”– Kazimierz Przerwa-Tetmajer“Życie to najbardziej zdumiewająca bajka.”– Hans Christian Andersen“Największym odkryciem mojego pokolenia jest to, że możemy zmieniać swoje życie po prostu dzięki zmianie nastawienia.”– William James“Dlaczego nie możemy być szczęśliwi teraz, przecież jutro możemy już nie żyć.”– Tennessee Williams“Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się – na próbę.”– Jan Paweł II“Ludzie sądzą, że zrobili dość, nie zabijając nikogo. W rzeczywistości żaden człowiek nie może umierać w spokoju, jeśli nie zrobił wszystkiego, co trzeba, aby inni żyli.”– Albert Camus“Jak dzień dobrze wypełniony przynosi błogi sen, tak dobrze wypełnione życie przynosi błogą śmierć.”– Leonardo da Vinci“Zwykle, zanim życie wręczy nam swoje najwspanialsze prezenty, owija je starannie w największe przeciwności losu…”– Richard Paul Evans“Życie jest długie i nudne, jeśli nie przeżywa się go tak, jakby się chciało.”– Laurent Gounelle“Śmierć to aromat istnienia. Tylko ona nadaje smak chwilom, tylko ona pokonuje ich mdłość.”– Emil Cioran“Jeśli nie potrafisz wykorzystać minuty, to zmarnujesz i godzinę, i cały dzień, i całe życie!”– Aleksander Sołżenicyn“Nie można za byle co skreślać ludzi. Życie jest za krótkie na pretensje i konflikty.”“Definiują Cię dwie rzeczy: twoja cierpliwość, kiedy nie masz nic i twoje podejście do życia, kiedy masz Keanu Reeves“Budząc się rano, pomyśl, jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować.”– Marek Aureliusz“Gdy śmierć jest największym niebezpieczeństwem, pokłada się nadzieję w życiu; ale gdy się zna jeszcze straszniejsze niebezpieczeństwo, pokłada się nadzieję w śmierci.”– Søren Aabye Kierkegaard“Człowiek upada i się podnosi. Jedni nazywają to gimnastyką, inni sensem życia.”– Sławomir Kuligowski“Życie stawia przed Tobą wymagania na miarę sił, które posiadasz. Możliwy jest tylko jeden bohaterski czyn: nie uciec.”– D. Hammarskjöld“Przychodząc na świat, płaczemy. Inni się śmieją. Umierając śmiejmy się, niech płaczą inni.”– Wolter“Życie jest zbyt krótkie, aby pić kiepską herbatę, czytać złe książki i marnować czas na ludzi, dla których nic nie znaczymy.”“Życie spędzone na popełnianiu błędów jest nie tylko zacniejsze, ale także bardziej użyteczne niż życie spędzone na nie robieniu niczego.”– George Bernard Shaw“Życie daje każdemu tyle, ile sam ma odwagę sobie z niego wziąć.”– Jacek Pałkiewicz“Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.”– Lauren Oliver“Zawsze znajdzie się ktoś, to zepsuje ci dzień, a czasem całe życie.”– Charles Bukowski“Życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć.”– Éric-Emmanuel Schmitt“Dobre życie przypada w udziale tym, którzy się o nie starają.”– Lew Tołstoj“I wszyscy powtarzają: „takie jest życie, a nikt nie pamieta, że życie jest takie, jakie sami sobie zbudujemy.”– Will Smith“Jestem artystą życia – moim dziełem jest moje życie.”– Suzuki“Nie módlcie się o łatwe życie. Módlcie się, żebyście byli silniejszymi ludźmi.”– John Fitzgerald Kennedy“A teraz powiem ci jedną rzecz: ludzie sami nie zmieniają się nigdy. Ludzi zmienia życie.”– Marek Hłasko“Nie poddawaj się rozpaczy. Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne.”– William Shakespeare“Życie najlepsze jest wtedy, kiedy zaskakuje i kiedy czekamy na to, co wydarzy się w następnej kolejności.”– Jonathan Carroll“Nigdy nie przestaje się uczyć, bo życie nigdy nie przestaje nauczać.”“Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.”– Éric-Emmanuel Schmitt“Śmierć”– jedyna przyjemność, której nie można odczuć.”– Karol Irzykowski Niektóre opowieści warte są dokończenia. Nawet w postaci osobnej książki. Tak jest właśnie w przypadku historii Amandy i Logana (głównych postaci z „Więcej niż ona”), która nie skończyła się zbyt szczęśliwie. Dlatego właśnie trzecia część serii „Więcej”, zamiast wprowadzać nowych bohaterów, skupia się na kontynuacji zawiłych losów tej razem większa część książki opowiedziana jest z perspektywy Amandy, która, pod koniec poprzedniej części, została dość niespodziewanie porzucona. Rozstania bywają bolesne – taka już kolej rzeczy. Ale gdy twój ukochany znika bez słowa, bo nagle zapragnął zwiedzać świat i to w dodatku zaraz po tym, jak trafiasz do szpitala po brutalnej napaści – cóż, takie rozstania bywają cholernie tego czasu minęło już kilka tygodni, ale Amanda wciąż nie może się otrząsnąć. Wydarzenia ostatnich miesięcy były jak jazda na rollercoasterze – ponowne pojawianie się w jej życiu Logana, rozstaniu z nim, a potem kolejny start od nowa, który zakończył się nie lada tragedią... Nic więc dziwnego, że nasza bohaterka chce zostawić to wszystko za Logan nie daje jej o sobie zapomnieć. Jest gdzieś na drugim końcu świata, ale właśnie kupił jej samochód i opłacił czesne na studia. A mimo to nie odezwał się nawet słowem. Choć może to i lepiej, bo dziewczyna sama już nie wie, czy w ogóle chciałaby z nim jeszcze kiedyś „Więcej niż on” zaczyna się pięć tygodni po zakończeniu drugiego tomu i dalej leci jak szalona. Jednak nie głównym nurtem – na początku książki na pierwszy plan wychodzą uczucia i problemy osób pobocznych, dopiero później wracamy do historii naszych bohaterów, która gdzieś tam powoli płynie pośród dramatów innych i Logan to skomplikowana para. Po tylu perypetiach wciąż czają się na siebie i krążą wokół tematu, a czytelnika aż skręca, bo tak chciałoby się nimi potrząsnąć. Jasne, oboje wiele przeszli i to nie tylko przez ostatni rok, więc ich zachowanie podyktowane jest niepewnością i strachem przed zranieniem. I to po raz kolejny. Ale naprawdę, momentami aż chciałoby się ich solidnie się im kibicuje, bo widać, że należą do siebie i daje się to odczuć, nawet gdy są osobno. Jednak oni, zamiast postawić wszystko na jedną kartę, wciąż boją się reakcji bliskich im osób i przedkładają ich zdanie nad własne szczęście. Równocześnie ich historia pięknie pokazuje, że związek to ciągła praca. Praca nad sobą i nad zaufaniem do drugiej osoby. To kompromisy, wyrozumiałość i empatia. Bez tego ani rusz.„Więcej niż on” to idealne zakończenie cyklu o przeznaczeniu, błędach, chwilach słabości, ale i sile prawdziwej miłości, która potrafi przezwyciężyć wszelkie przeciwności zamykanie pewnych rozdziałów w życiu i obiecujące nowe początki, więc jeśli potrzebujecie efektownego happy endu, to powiem Wam, że koniec tej książki jest idealnie w sam raz. Wszystkie wątki zostają domknięte, nawet postaci pobocznych. Będziecie cieszyć się, że to już koniec, bo bohaterowie sobie na to wszystko zapracowali. I nie będzie Wam smutno, bo podświadomie będziecie wiedzieć, że u nich już zawsze wszystko będzie w chciałoby się rzec: „I żyli długo, i szczęśliwie, bo sobie na to zasłużyli” i w ten sposób zakończyć tę bajkę. Ale szczerze mówiąc, to z chęcią chwyciłabym od razu czwarty tom. Gdyby tylko takowy istniał...Katarzyna Kłosowska Powód by oddychać - opinie „Powód by oddychać” jest to jedna z tych książek, które od razu rzucają się w oczy. Długo nie musiałam się zastanawiać, kiedy otrzymałam zapowiedzi od wydawnictwa, od razu poprosiłam o tą pozycję. Wszystko to przez tą magnetyczną okładkę i bardzo zachęcający opis. Szesnastoletnia Emma nie jest zwykłą nastolatką. Jej życie opiera się na kłamstwach i strachu . Nikt nie wie co dzieje się w jej życiu. Jej jedyna przyjaciółka Sara może tylko się domyślać, bo nigdy nie usłyszała prawdy z ust Emmy. Do tej pory dziewczyna starała się nie rzucać w oczy, jednak wszystko się zmienia, gdy w szkole pojawia się Evan, który próbuje zbliżyć się do niej, ale to by oznaczało przyznanie się do przykrej prawdy… Co zrobi Emma? Czy przegapi swoją jedyną szansę na szczęścia, aby uniknąć niewygodnych pytań? Najbardziej w tej książce zadziwiły mnie jej rozmiary. Nie spodziewałam się, że będzie tak obszerna. Okładka przyciągała wzrok jeszcze bardziej niż na zdjęciu, po prostu nie można przejść obojętnie obok takiej pozycji. Już od pierwszych stron nie mogłam się od niej oderwać. Historia pochłonęła mnie i wszystko przestało się dla mnie liczyć, a gdyby nie obowiązki domowe przeczytałabym ją w kilka godzin. Emma to skrzywdzona przez życie nastolatka. Nie chodzi na imprezy, nie ma wielu przyjaciół, a oprócz Sary, która jest jej jedyną przyjaciółką, nikt się nią nie interesuje. Z każdym dniem odlicza pozostały czas, który dzieli ją od pójścia na studia, to właśnie w tedy ma skończyć się koszmar w jej życiu. Aby osiągnąć swój cel cały swój wolny czas poświęca nauce, zajęciom dodatkowym oraz różnym dyscypliną sportowym. Sara przygląda się jej cierpieniu, pomaga jej na tyle ile pozwoli jej Emma, przez co nie wiele może zrobić. W tym przypadku widzimy profil psychologiczny ofiary przemocy domowej oraz oprawcy. Ofiara zamiast szukać pomocy aby zakończyć swój horror, wymyśla co raz to nowsze historie swoich obrażeń, a swoje zachowanie usprawiedliwia dobrem swojego kuzynostwa, którym nie chce odebrać rodziców, bo przemoc ich nie dotyczy. Ofiary przemocy domowej kierują się właśnie takim zachowaniem, przyzwalają na takie traktowanie i wierzą, że kiedyś ich koszmar się skończy lub oprawca się zmieni. Autorka świetnie przedstawiła tok rozumowania osoby, która jest dotknięta przemocą. Nie można zapomnieć także o oprawcy, którym w tym przypadku jest ciotka dziewczyny, Carol. Jej zachowanie przypomina chorobę psychiczną. Za każdym razem kiedy znęca się nad Emmą wymyśla błahe powody, a sposoby wykonywania swoich kar nie mieszczą się w głowie. Z tego całego odrętwienia, w którym znajduje się Emma, wyrywa ją Evan, jest on nowym uczniem w szkole i jako jedyny, oprócz Sary, próbuje dotrzeć do dziewczyny. Zbiera o niej informacje i zbliża się do niej, choć ona na to mu nie pozwala. Kiedy wtargnął do jej życia zbyt głęboko, ona desperacko próbuje się go pozbyć, bo nie chce aby dowiedział się prawdy. Mimo że autorka pisze prostym językiem, bardzo świetnie przekazuje emocje, które towarzyszą głównej bohaterce. Przy każdym spotkaniu z oprawcą czułam strach, kiedy ona była szczęśliwa u mnie pojawiał się uśmiech na twarzy, tych emocji jest o wiele więcej, za każdym razem pojawiała się inna reakcja na to co czytałam. Autorka nas nie oszczędza wielokrotnie chciałam krzyczeć aby przemówić do rozsądku Emmie, nie mogłam na to wszystko patrzeć. Po części rozumiałam dlaczego nikt nie reaguje, a także wyczekiwałam momentu kiedy to nastąpi i ktoś zareaguje. Samo zakończenie powoduje, że oczekiwanie na następną część będzie męczarnią. Moja ocena: 9/10 Istnieją książki, które zatrzymują oddech. Zwalniają akcję serca, momentami przyprawiając czytelników o zawał. Ostatnie miesiące wprowadziły na polski rynek kilka takich pozycji i myślałam, że nic mnie już tak nie poruszy. Dopóki nie przeczytałam "Powodu, by oddychać" Rebecci Donovan - książki tak wzruszającej, że nie mogłam złapać oddechu między kolejnymi falami łez. Zarwałam dla niej noc, wstałam wcześnie rano, postanowiłam ten raz odpuścić obowiązki i pozwoliłam sobie całkowicie wsiąknąć w lekturę. I płakać. Emily ma szesnaście lat i od dzieciństwa mieszka z wujkiem, ciotką i ich dziećmi. Jej tata zginął w wypadku samochodowym, w efekcie czego mama popadła w alkoholizm i nie była wstanie zająć się córką. Od kiedy tylko dziewczyna przekroczyła próg nowego domu, ciotka Carol nie mogła znieść myśli o intruzie. Z biegiem lat nic się nie zmieniło. Nienawiść ciotki urosła do gigantycznych rozmiarów, a jej mąż, brat zmarłego ojca Em, udaje, że nie widzi żadnych momentów, kiedy kobieta wyżywa się na dziewczynie. Emma nie może nikomu się przyznać do tego, co dzieje się w domu, gdyż nie chce, by dzieci tej dwójki straciły rodziców. Dlatego codziennie przechodzi przez piekło i pozwala na przemoc domową. Razem z przyjaciółką Sarą próbują każdego dnia wprowadzić w jej życie trochę słońca. Aż do czasu, gdy na drodze Em pojawia się Evan i jej już i tak mało uporządkowany świat staje na głowie... Ta książka mną po prostu wstrząsnęła! Nie jestem pewna, czy umiem zebrać myśli na tyle, by oddać jej należny zachwyt i wzruszenie. Zaczynając, nie byłam pewna, czy to będzie "to", lecz już pierwsze strony sprawiły, że nie mogłam się oderwać od lektury. Nie dałam rady pójść spać, a gdy w końcu zasnęłam po kilku godzinach lektury, wstałam rano wcześniej niż zwykle, by czytać dalej. Gdziekolwiek byłam i cokolwiek robiłam, myślałam o tej książce. Nawet robiąc Mamie masaż, książka była tuż obok - w skrócie: nic nie było w stanie oderwać mnie od lektury. Rebecca Donovan poruszyła temat, o którym dawno już nie wspominano w książkach dla młodzieży. Przemoc domowa zawsze istniała i zdaje się, że nic nie jest w stanie jej wyeliminować. Emma nie jest jedną z postaci, które kryją w sobie dwie osobowości: jedną pozytywną i drugą wystraszoną. Wręcz przeciwnie - łączy oba te charaktery w sobie, tworząc dobry przykład w miarę silnej psychicznie osoby borykającej się z przemocą w domu. Mimo licznych siniaków i blizn, niekończących się pogróżek i bezgranicznej wściekłości ciotki ciągle walczy, nie pozwala zabić swojego ducha i nadziei na lepsze jutro. Nie prosi o pomoc, gdyż ulga dla niej znaczyłaby piekło dla dzieci okropnego wujostwa, które zostałyby bez rodziców. Odlicza dni pozostałe do skończenia szkoły, wyniesienia się z domu i ucieczki z tego domowego więzienia. Mimo tej traumy, nie przestaje dążyć do największych celów. Unikanie ciotki przekłada na naukę i dochodzenie do perfekcji w sporcie (uprawia futbol amerykański i według Sary jest najlepszym strzelcem w całym stanie), co może zapewnić jej dostanie się na najlepsze uczelnie i szybszą ucieczkę z piekła. Byłam pełna podziwu dla Emily. Przepłakałam co najmniej połowę książki i zużyłam co najmniej dziesięć opakowań chusteczek. Nigdy nie zrozumiem, jak ktoś może robić coś takiego drugiej osobie, jak durna uraza może zniszczyć komuś życie. Przeżywałam tę desperacką próbę normalnego życia za wszelką cenę, jakbym to ja była w ciele Em. Nie mogłam powstrzymać łez, a każdy cieplejszy moment z Sarą lub Evanem sprawiał, że wypuszczałam z siebie powietrze z ulgą, że zarówno Emma, jak i ja sama jako czytelniczka dostałyśmy chwilę przerwy od tego koszmaru. Szalenie podobały mi się postaci Sary i Evana - wspaniałych przyjaciół Em, którzy naprawdę przejmowali się jej losem, mimo że nie do końca wiedzieli, z czym dokładnie się wiązał. Pod ich wpływem zastanowiłam się, ilu ja mam takich ludzi w swoim środowisku i doszłam do naprawdę okropnych wniosków. Każdy powinien mieć taką Sarę schowaną głęboko w sercu oraz takiego Evana trzymanego w najgłębszym sekrecie jak najcenniejszy skarb. Język jest jak najbardziej odpowiedni, całkiem młodzieżowy, ale skierowany też nieco do starszego odbiorcy. Pojawiają się wulgaryzmy padające z ust ciotki, ale nie ma ich aż tak wiele. Z pewnością zasługą nie tylko porywającej fabuły, ale też dobrego warsztatu Rebecci Donovan i płynnego stylu książkę pochłonęłam jednym tchem i w chwili, gdy piszę kolejne słowa, mam przerwę od czytania książki po raz drugi i to ledwo po tym, jak ją skończyłam. Coś takiego jeszcze mi się nie przydarzyło. Szata graficzna, jak sami możecie zobaczyć, jest po prostu przecudowna. Srebrzysta okładka, jakby w odcieniu łez rozpaczy i bezradności, podkreślająca szarą, smutną rzeczywistość, w jakiej przyszło żyć Emmie. Rebecca Donovan sprawiła, że przepłakałam kilka dobrych godzin, a mama, widząc, w jakim jestem stanie, nalegała, bym przerwała lub kompletnie skończyła lekturę. Momentami czytałam opisy okrucieństw po kilka razy, nie mogąc uwierzyć w takie bestialstwo. Innym razem rozkoszowałam się chwilami szczęścia, tak niedozwolonymi i jednocześnie potrzebnymi Emily. Gorąco polecam Wam lekturę tej książki, ale uprzedzam, byście przygotowali się psychicznie. "Powód, by oddychać" rozstraja emocjonalnie, zapiera dech w piersi, zatrzymuje akcję serca i grozi odwodnieniem z powodu ilości wylanych łez. Emma mieszka w bogatej okolicy w stanie Connecticut. Jej trudna sytuacja rodzinna sprawiła, że musiała zamieszkać z wujkiem George i ciotką Carol. Dziewczyna ma jasno wyznaczony cel, przetrwać do końca szkoły i pójść na studia. Odlicza dni, uczęszcza na zajęcia zaawansowane, jest gwiazdą sportu, jednak prawie z nikim nie rozmawia. Jej jedyną przyjaciółką jest Sara. Świat Emmy jest ułożony i z pozoru spokojny do czasu spotkania Evana Matthewsa, który zburzy jej mury obronne a głęboko skrywany sekret dziewczyny powoli zostanie odkryty. Emma a właściwie Emily, ponieważ tak brzmi jej prawdziwe imię jest ofiarą przemocy w rodzinie. Jest to jasne od pierwszych stron. Byłam zdziwiona jak szybko jej historia mnie pochłonęła. Autorka stworzyła tak prawdziwą postać, że było to aż przerażające. Emily jest niezwykle silna, to, co ją spotyka umacnia w przekonaniu, że robi dobrze milcząc, by chronić kuzynostwo. Jej zachowanie jest dla mnie przejawem skrajnej głupoty, gdyż każdy wie, że milczenie jest najgorszym rozwiązanie. Pomimo tego, że przez cały czas irytowało mnie jej milczenie, polubiłam ją. Ma piękny charakter. Silna i wytrwała, dba o innych. Skupiłam się całkowicie na jej osobie i trzymałam kciuki, aby wytrwała i w końcu zaznała szczęścia, które Evan może jej dać. Chłopak sympatyczny i uroczy, a mimo wszystko nie wymuskany i idealny, on również popełnia błędy, dzięki czemu ich historia jest niezwykle realna. Książka napisana jest prostym językiem. Czyta się szybo a 490 to nie mało a jednak uciekło nim się obejrzałam. Książka ma swoje lepsze i gorsze momentu. Zacznę od początku, poznajemy Emme, jej sytuacje rodzinną i relacje z rówieśnikami. Bez wątpienia mocny początek. W momencie poznania Evana następuję lekki przestój z akcją. Bohaterka stara się zatrzymać tę znajomość na etapie przyjaźni i tu nastaje ta gorsza część, bohaterowie potajemnie się spotykają, Emma często jest poniżana w domu a wszystkie te chwilę się powtarzają. Chciałam, aby wydarzyło się coś nieoczekiwanego a tu trwałam w zawieszeniu, na szczęście nie dość długo, aby mnie zniechęcić. Kiedy akcja nabrała tępa, byłam dosłownie zgubiona. Z zapartym tchem śledziłam losy Emmy i Evana i zdecydowanie trzecia część książki jest najlepsza a zakończenie wstrząsające. Jak można zostawić czytelnika tak oniemiałego i zaskoczonego? Nie wiem jak wytrzymam do następnego tomu w niewiedzy. Bardzo ważnym tematem lektury jest przemoc. Autorka nie szczędzi opisów okrucieństwa, jakie spotyka Emily, szczególnie ze strony ciotki. Padają ostre słowa, które niejednokrotnie sprawiały, że w zdumieniu patrzyłam na tekst przed sobą, jednak najgorsze były chwile, kiedy Carol używała siły na podopiecznej. Jej chora fascynacja krzywdą dziewczyny mnie oszałamiała. Kobiet niejednokrotnie doprowadziła do krwi, pozostawiała po sobie blizny i czuła się bezkarna. Podziwiałam Emily za jej odwagę i wytrwałość. Autorka zgotowała prawdziwy wir emocji. Naprawdę trudno przeczytać całą książkę nie roniąc łez. Wielokrotnie czułam złość, oburzenie a nawet obrzucenie do Carol i Georga. Jak można tak traktować drugiego człowieka? W tym bestialskim świecie można znaleźć również pozytywy napawające nadzieją i szczególnie jej doceniłam. „Powód by oddychać” jest książką, którą należy przeczytać, choć jestem świadoma, że nie wszyscy ją pokochają tak mocno jak ja. Prawdziwość tej historii dosłownie chwyciła mnie za duszę. Przeraża mnie świadomość, że gdzieś jest prawdziwa dziewczyna, kolejna Emily która cierpi i przeżywa katusze za zamkniętymi drzwiami, w tajemnicy przed wszystkimi. Jest to historia o dorastaniu, bólu i trudnych wyborach. Nie jest to piękna opowieść miłosna. Relacje bohaterów są autentyczne, nie brak w nich błędów, niedomówień i raniących słów. Z fascynacją patrzyłam na rozwijające się między nimi uczucie, piękne i czyste. Zaopatrzcie się w chusteczki i pozwólcie sobie na przeżycie tej okrutnej a zarazem cudownie rozczulającej historii razem z Emily. "Dlaczego tu przyszło mi żyć? Znałam odpowiedź. To nie był wybór, tylko konieczność. Nie miałam dokąd pójść, a oni nie mogli odwrócić się do mnie plecami. Byli moją jedyną rodziną, za co jednak nie mogłam być wdzięczna losowi." Emma to cicha, nie wyróżniająca się z tłumu dziewczyna, która w swoim życiu przeżyła a raczej przeżywa istne piekło. Mimo tego że ma bardzo dobre oceny, osiągnięcia sportowe oraz jest posłuszna w domu jej ciotka się nad nią znęca. Em robi wszystko żeby wyrwać się z tego piekła na ziemi, wciąż odlicza czas kiedy będzie mogła wyjechać na swoją wymarzoną uczelnie ale Carol bardzo umiejętnie (niestety) sprawia, że ten czas który musi jeszcze spędzić w "domu" jest istnym koszmarem. Niestety nie kończy się na wyzwiskach, dziewczyna nie raz musiała zakrywać sińce które na jej ciele zostawiła ciotka. Tylko dzięki swojej przyjaciółce Emma może liczyć na kawałek normalnego życia, jedynie Sara wie co dzieje się za zamkniętymi drzwiami, co prawda Em nie mówi jej wszystkiego mimo to zawsze może liczyć na wsparcie ze strony przyjaciółki. Co się stanie kiedy w życie dziewczyny wparuje miłość i to wraz z Evanem, czy dzięki niemu zacznie normalnie żyć? Czy miłość wreszcie pozwoli jej zaczerpnąć powietrza którego tak bardzo potrzebuje Emma? Kiedy skończyłam czytać książkę najpierw miałam totalną pustkę, chwile później zaczęłam odczuwać nadmiar emocji, byłam trochę zła, trochę rozczarowana, trochę smutna ale na pewno ciekawa co wydarzy się dalej, w stu procentach odczuwałam mimo wszystko odrobinę radości. A wszystkie te emocje były wywołane przez ta genialną pozycje, ani razu się nie zwiodłam, chce więcej i więcej. Książka jest bo prostu boska, postacie są bardzo dobrze wykreowane, zdążyłam sie z nimi zaprzyjaźnić, niektóre z nich znienawidzić oraz się zakochać a to wszystko czytając tą o to lekturę. Dzięki temu że autorka pisze bardzo ciekawie oraz bardzo dobrze opisuje bez trudu wczułam się w postać Emmy przez co nie raz targała mną złość, kręciła mi się łezka w oku no i odczuwałam jakiegoś rodzaju radość. Em jest bardzo silną osobą więc nie raz mnie szokowała swoją wytrwałością, ja w niektórych sytuacjach na pewno bym nie wytrzymała psychicznie i fizycznie, podziwiam ją. Jest to jedna z tych powieści, którą na pewno zapamiętam, czuje że bardzo wdarła mi się w pamięć, mogę ja w stu procentach polecić bo jest to książka która przekazuje wiele wartości, czytając ją można się wiele nauczyć. Jestem pewna że będę ją polecać moim znajomym bo jest to jedna z tych książek po którą po prostu powinno się sięgnąć. Polecam bardzo gorąco. Jeżeli jeszcze nie macie swojego egzemplarza to radzę szybko zakupić :) Siła, determinacja, wytrzymałość na ludzką nienawiść i skrywane bolesne wspomnienia. Wszystko to ma Emma, główna bohaterka. Musi codziennie zmierzać się z okrutną bestią, która ją nienawidzi i chce zniszczyć jej życie. Młoda, mądra dziewczyna jest skryta w sobie a jedyne co posiada to kochającą przyjaciółkę. Pojawia się osoba, która za wszelką cenę chce otworzyć ją przed rzeczywistym światem. Emma, nie ma łatwo w życiu. Przemoc rodzinna, którą codziennie musi wytrzymywać jest nie do opisania. Nie chce pokazywać, że jest słaba więc bierze to wszytko na siebie. W domu jest postrzegana jako służącą, której można dołożyć i się odstresować. Jej ciotka Carol jest bezgranicznym monstrum, która chce ją dosłownie zniszczyć. Reszta rodziny nawet tego nie dostrzega, a ona sama nie chce donieść nikomu o tym, bo nie chce osierocić dwojga kuzynów. Pojawia się chłopak, który się nią zainteresował, sama nie rozumie, dlaczego w ogóle ją dostrzegł. Gdyż była niezauważalna w szkole. Na początku prost nienawidzi Evana, ale z czasem jej uczucia nabierają znaczenia. Chłopak wspiera ją, rozjaśnia jej rzeczywistość. Powód by oddychać jest książką pokazującą, że nie każdy ma cudnie w domu. Osoba, która dużo cierpi, umie najlepiej udawać szczęśliwą osobę, u której wszytko gra. Lektura strasznie wzrusza, opisując o cierpieniu Emmy i o tym jak ten młody chłopak stara się ją uszczęśliwić. Okładka jest strasznie prosta, co lubię, pokazuje swoją prostotę, co ma dobry wpływ. W księgarniach jest wiele książek, które opisują podobne sytuacje. Lecz w tej książce jest coś takiego, że nie da się o niej zapomnieć, zostaje w naszym sercu na długi czas. Wiele osobom się spodoba ta propozycja. Umieszczam ją na półce wielkim przekonaniem, że kiedyś jeszcze po nią sięgnę. Jeśli nie macie do czytania jakiegoś bestselleru polecam Wam Powód by oddychać, nie zawiedziecie się. „W rozrachunku między miłością a stratą to miłość popychała mnie do walki o to, by... oddychać.” Gdy skończyłam czytać książkę nie byłam skłonna do jakichkolwiek słów. Koniec był po prostu tak mocny, tak niespodziewany i zaskakujący... że aż wbijał (dosłownie!) w fotel. Usilnie próbowałam znaleźć ciąg dalszy, jakieś ukryte słowa, COKOLWIEK byleby dowiedzieć się co będzie dalej... Ta książka sprawiła, że zaniemówiłam z wrażenia i do tej chwili nie potrafi wyjść mi z głowy. Nie ma słów by opisać jaka jest cudowna – ją po prostu trzeba przeczytać! Tylko ostrzegam – pudding z mózgu i kac książkowy gwarantowany! Powieść porusza tyle ważnych kwestii, że nie sposób przejść obok nich obojętnie. W końcu nie wiadomo ile na tym świecie znajdziemy podobnych historii, które rozgrywają się w odróżnieniu od książki – w rzeczywistości. Kto wie, możne nawet bliska nam osoba przeżywa taki dramat a my nieświadomie nic na ten temat nie wiemy. Miłość dodaje skrzydeł, jak i również dzięki niej człowiek staje się silniejszy... Ale czy aż tak, by wytrzymać coś takiego? Gorąco polecam tę powieść, a zaraz po niej kurację serialową – inaczej się chyba nie da. Niemniej wiem, że nie każdy może pokochać ją tak jak ja, ale warto przeczytać tę wzruszającą i pełną cierpienia książkę. Ja już ustawiam się w kolejce, by jak najszybciej przeczytać kolejny tom – oczarowała mnie, zniszczyła i podbiła serducho! A ty masz powód by oddychać? Masz w życiu cel z którego czerpiesz tlen na kolejne dni? A może jesteś bezużyteczny i zużywasz go tylko niepotrzebnie? Oddychaj, póki masz czym... Każdy człowiek na ziemi boryka się z problem tego, czy aby na pewno ma to szczęście, by żyć. Ludzki los ma w sobie zapisane wszelakiego rodzaju odstępstwa, które musi zaakceptować na tyle, na ile potrafi. Lecz czy życie każdego z nas, ma w sobie cel który warto realizować? Czy mamy dostateczny powód na to, by oddychać? Bohaterka książki już wie, że aby taki powód mieć, należy przejść wiele prób życia... Emma jest dziewczynką na pozór nieśmiałą, cichą i dobrze ułożoną. Uczy się świetnie, nauczyciele ją chwalą, a nawet ma to szczęście, iż przyjaźni się z bardzo popularną dziewczyną w szkole. Jej życie choć tak idealne, skrywa w sobie wielką skazę. Jest ważny powód dla którego dziewczyna nie czuje się szczęśliwa. Los drwi z niej wciąż na nowo i na nowo, oddając ją z rąk matki alkoholiczki, do domu, gdzie panuje wroga atmosfera. Jej ciotka ciągle ją prześladuje i nie daje jej ani chwili poczucia bezpieczeństwa. Co kryje się za wrogą postawą jej krewniaczki? Do czego zdolna jest kobieta, w chwili największej furii? Czy Emma zdoła zwalczyć jej agresję? Kto okaże się dla dziewczyny prawdziwym drogowskazem i opatrznością?Jaką prawdę skrywają mury domu Emmy? Poznaj życie dziewczyny, która nie mając niczego, zdobywa w końcu w życiu prawdziwy powód by oddychać... "Wolę zachować niesamowite wspomnienia z tych kilku dni spędzonych razem, niż nie mieć ich w ogóle. Mimo świadomości, że ten czas już się nie powtórzy." Biorąc pod uwagę fakt,iż jestem osobą z góry bardzo wrażliwą i empatyczną, nie mogę powiedzieć, że książka nie wywarła na mnie mocnych wrażeń. Choć raczej nie często sięgam po lektury tak emocjonujące, to jednak po tej lekturze, tej decyzji nie żałuję. Autorka doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jak zachwycić czytelnika swoją treścią, i jak w dogodny dla siebie sposób, przekonać wszystkim do siebie. Wyobrażenie głównej bohaterki, jakie stworzyła, zapamiętuje się na długo. Choć na początku czułam lekki niedosyt z tą lekturą, później to wszystko się zmieniło. Nie znając wcześniej samej autorki,najpierw skupiłam się na jej piśmiennej mowie. Odkryłam dzięki temu, iż Rebecca jest kobietą która nie komplikuje zbytnio swej akcji, ani jej nie ubarwia, lecz pisze szczerze od serca. Takiej prawdy mnie osobiście trzeba było. Ta seria na pewno przypadnie do gustu nie tylko wrażliwcom, ale też osobom, które znają trudy życia. Nie w sposób jest się od niej oderwać jak i również zostawić ją niedoczytaną. "Moim sposobem na życie było trzymanie nerwów na wodzy, dławienie w sobie emocji i ich wypieranie." Wracając do głównej bohaterki, myślę iż Emma jest na tyle sympatyczną dziewczyną, że nie w sposób jest jej nie lubić. Owszem, zdarzają się niekiedy małe potknięcia, które sprawiają, że dziewczyna staje się irytująca, lecz nie trwa to zbyt długo. Historia Emmy nie tylko porywa, ale też daje do myślenia. Przy niej nie w sposób jest nie popatrzeć wstecz, i nie zacząć rozmyślać o własnym życiu. Dzięki całej fabule, można śmiało uznać, iż nasze życie jest wspaniałe takie, jakie jest. Przy niej po prostu się docenia to, co się ma. Podsumowując powiem szczerze, że książka ta potrafi zamieszać w życiu. Każdy kto się z nią zapozna, przekona się, że pomimo nie łatwej fabuły, utwór czyta się łatwo i szybko. Część pierwsza tej serii, daje obietnice na kolejne tomy i zapowiada, że ta seria ma wielką szansę być czymś niezwykłym. Samo zakończenie zaś, nie pozwala czytelnikowi zapomnieć o tej emocjonującej sile słowa autorki. Mnie osobiście nie tylko sama końcówka książki, lecz i również cała akcja, przekonała by nie wahać się przeczytać następne tomy. Polecam gorąco! Cierpienie jest nieodłącznym elementem ludzkiego życia. Jednak, ile człowiek jest w stanie znieść, gdy doświadcza go na co dzień w przerażających dawkach? Co możesz czuć przekraczając próg domu, w którym roi się od nienawiści, bólu, słów raniących jak ostrze noża? Obezwładniający Cię strach przed tym co Cię tam czeka. Uderzy Cię a może wymyśli coś gorszego? Stąpasz jak po kruchym lodzie... Czy w tej sytuacji istnieje chociaż jeden powód, by oddychać? "Nikt nie chciał się specjalnie ze mną zadawać, więc trzymałam się z boku. Tak miało być bezpieczniej i łatwiej. Jak do tego doszło, że Evan Matthews z dnia na dzień wywrócił mój stabilny świat? " Emma to nastolatka, która przeprowadziła się do miasteczka w stanie Connecticut. Niestety nie z własnej woli lecz losu, który chyba nie wiedział co wyprawia. Tam, gdzie żyje ludzie głównie przejmują się opinią innych. Z kim i z czym będą widziani każdego dnia? Nie wszyscy chcieliby być zauważani. Zamiast tego woleli by stopić się z powietrzem. Po prostu, pozostać niewidzialnymi. Tak jak Emma, która wiedzie swoje małe, skomplikowane życie w miarę poukładany sposób. Szkoła, sport byle tylko minął czas i mogła opuścić miejsce, w którym mieszka. Jedyną przyjaciółką jest Sara, która zna ją jak nikt inny. Dziewczyna zakrywa ślady cierpienia ubraniami, by nikt tego nie dostrzegł. Ile jeszcze razy będzie musiała to robić? Wydaje się, że nic innego nie stanie jej na przeszkodzie. Pewnego dnia dostrzega chłopaka o imieniu Evan i wtedy jej życie doszczętnie zaczyna się komplikować. On dostrzega w niej coś więcej. Zbliża się do niej a ona stara się go traktować z dystansem, by nie przekroczył bariery. Rodzi się wiele uczuć. Cena jest zbyt wysoka, by dopuścić do siebie miłość i ukazać jej niedoskonały, piekielny świat, który zaczyna się po przekroczeniu progu domu. Przemoc i patologiczna rodzina Próba normalnego życia Czy Emma złapie oddech, który okaże się jej powodem do tego aby, żyć? Dlaczego tu przyszło mi żyć? Znałam odpowiedź. To nie był wybór, tylko konieczność. Nie miałam dokąd pójść, a oni nie mogli odwrócić się do mnie plecami. Byli moją jedyną rodziną, za co jednak nie mogłam być wdzięczna losowi. Powód by oddychać to pierwsza powieść z trzech części serii pt. Oddechy, która porusza niezwykle trudny ale jakże ważny temat w naszej egzystencji jakim jest przemoc. Może nie widzimy jej na co dzień ale kto wie, może gdzieś za drzwiami jakiegoś domu ktoś właśnie jej doświadcza? A co jeśli ją zauważysz, czy reagujesz? Niewielka cząstka ludzi zdobywa się na tą odwagę mimo, że powinniśmy. Powód by oddychać przypomina, że trzeba mieć oczy szeroko otwarte. Nie zapominać, że to też istnieje. Próbować ją zwalczać. Bo zawsze istnieje jakiś mały powód, by oddychać. Nie wiedziałam czy autorka Rebecca Donovan udźwignie tą tematykę jednak przyjemnie się zaskoczyłam, bo spisała się na medal. Co jednak nie zdarza się często, zaufajcie mi. Gdy przeczytałam wypowiedź Tracy Garvis Graves: "Emocjonalnie intensywna i chwytająca za serce" pomyślałam sobie: Czy aby na pewno? Po przeczytaniu 496 stron znałam już odpowiedź. Autorka operuje niezwykle lekkim piórem, widać przychodzi jej to z łatwością. Myśli głównej bohaterki a przede wszystkim tego co doświadcza chwycą za serce i wycisną krople łez z niejednej osoby. Każdy z nas uwielbia powieści, gdzie czuje, że uczestniczy lub przygląda się akcji, ta taka jest. Tutaj napięcie rośnie z każdą przekręcaną stroną. Zaczyna się lekko ale z dawką jadu. Gdy Emma bierze batonik zbożowy a ciotka syczy aby to odłożyła, bo nie było tego na liście Emmy do kupienia, ta miażdży ją uciskiem w rękę. Później jest już tylko gorzej i bardziej boleśnie. Osobiście ściskało mnie za serce tak, że chwilami myślałam, że się z nią rozpadnę. Czytałam i odkładałam książkę w momentach, gdy wiedziałam, że jest tragicznie i nie dam rady doczytać na raz. Tak bolało.. Tak boli przemoc.. Kompletnie nie rozumiem zachowania jej ciotki i wujka. Toż to dla mnie prawdziwy przykład patologicznej rodziny i tak jest. Emma w domu zajmuje się codziennymi obowiązkami typu opieka nad kuzynostwem czy także mycie naczyń. Wyobraźcie sobie, że robicie coś źle chociaż.. To nie ma znaczenia, bo nawet jeśli Emma zrobi coś dobrze, to jej ciotka robi awanturę i znęca się nad nią z byle powodu. Bicie, nienawistne spojrzenie, ostre słowa. Czy normalny człowiek o zdrowych zmysłach uderzy kijem bejsbolowym? Na wieść o studiach wybuchnie gniewem i biciem? Zastosuje surowe kary typu żadnych wyjść a mycie się zaledwie w 5 minut ? To patologia! Irytującą osobą był zdecydowanie wujek Emmy. Nie wiem jak można widząc jaki stosunek ma jego żona do bratanicy i co wyprawia definitywnie wypierać się, że takie coś nie ma miejsca. W zamian zachowywać się jakby nic się nie działo. Chyba trzeba być głupcem albo totalnie zaślepionym aby nie przeciwstawić się i nie pomóc rozwiązać tej sytuacji. Każda książka kończy się na różne sposoby. W tym przypadku nie jest to zakończenie z happy end'em i cukierkową słodkością. To jedna wielka niewiadoma, która podsyca jeszcze bardziej ciekawość tego, co będzie dalej. Na ostatniej stronie znajduje się epilog, który doprawdy uwielbiam za nie błahe zakończenie i słowa, które dają do myślenia. W rozrachunku między miłością a stratą to miłość popychała mnie do walki o to, by... oddychać. Powiedzieć polecam to za mało ale nie powiedzieć nic to jeszcze gorsze. Poczuj to co czuje Emma, doświadcz to z nią, chwytaj się celu i odnajdź swój powód by oddychać pędząc do księgarni, biblioteki łapiąc w dłonie właśnie tą powieść! Za możliwość przeczytania tej jakże niebanalnej, tykającej jak bomba akcji, w której czujesz każdy najmniejszy ból ciała, dziękuję z całego serducha Wydawnictwu Feeria Young. :) Mi osobiście ta książka bardzo się spodobała. Razem z główną bohaterką przeżywałam ten ból i cierpienie, ale również te piękne chwile. Ta powieść jest tak emocjonalna, że w pewnym momencie płaczesz, a zaraz potem zaczynasz się uśmiechać. A koniec tak bardzo mnie zaintrygował, że z wielką niecierpliwością czekałam na kolejny tom. Bardzo mi się spodobało w niej również to, iż ma ona takie piękne, a zarazem tak, można powiedzieć, straszne przesłanie. Ukazuje nam to o czym niektórzy nie chcą w ogóle słyszeć, bo jest to zbyt bolesna prawda. Każdy z nas chyba chociaż raz chciał zniknąć, stać się bezbarwnym tak aby ludzie nas zignorowali. Życie Emmy wygląda tak codziennie a jedynym co jej pozostało ze szczęścia to nadzieja. Że mijające dni przyniosą ocalenie i zmiany. Życie Emmy to jedno wielkie cierpienie. Codzienne obowiązki, praca , którą jest zmuszona wykonywać aby przetrwać w domu. Domu w którym nigdy nie była mile widziana. Kiedy cztery lata temu do niego przybyła wydawał się jej ratunkiem, zostawiając za sobą matkę, która nie umiała się nią zająć. Nie wiedziała że następne lata spędzi odliczając dni i ukrywając rany. Z pozoru wszystko jest dobrze idealna rodzina. Perfekcyjny obrazek ale nikt nie widzi wykluczonej dziewczyny,która walce o przetrwanie wycofuje się na krawędzie społeczności szkolnej. Wiecznie zapracowana najlepsza uczennica nie budzi najmniejszych podejrzeń. Ale co zrobi Emma gdy spotka czarującego Evana, który sprawi że cały jej plan zacznie się sypać? Cała akcja książki kręci się wokół emocji. Tych ukrywanych, tłumionych i tych, których wybuchu nie da się już powstrzymać. Od pierwszych stron urzekają nas opisy palących uczuć głównej bohaterki, które stara się ukryć przed ludźmi. Obserwujemy także wiele postaw wobec Emmy. Wrogość jaką okazuje jej ciotka. Bierność wuja, a tym samym przyzwolenie na krzywdę dziewczyny. Oraz miłość jaką pałają do niej kuzyni. Co mnie urzekło w tej powieści to jej prawdziwość nie jest ona niedorzecznie romantyczna ani nic z tych rzeczy. Porusza prawdziwe problemy. Jest ludzka pokazuje że rzeczy nie zawsze są takie jak nam się wydaje. Ta historia nie ma na celu doprowadzenia czytelnika do łez a pokazanie że oprócz naszych problemów są także inny i czasami też trzeba zwrócić na nich uwagę. Autorka książką poszerza nasze horyzonty, uczy wrażliwości i empatii. Otwiera na problemy innych ludzi. Po przeczytaniu książki już nigdy nie spojrzysz na nic w taki sam sposób jak wcześniej. jest cudowna. Wciągnie. Odbierze oddech. I pozostawi cię bez tchu. Moja ocena:9/10

jest pięknie ja przestaje już oddychać